Budynek mieszkalny pracowników biur Radcy Handlowego i Ambasady ZSRR

---

Charakterystyka i historia

Budynek mieszkalny zlokalizowany jest w prestiżowej dzielnicy Mokotów, równocześnie sąsiadując z urokliwym Parkiem Sieleckim. Znajduje się pomiędzy ulicami Jana III Sobieskiego a Władysława Hańczy, a w bliskiej odległości od Kanału Sieleckiego oraz Jeziora Sieleckiego. Budowla ta została usytuowana w granicach Miejskiego Systemu Informacji Sielce.

Projekt budynku opracowano w Zakładzie Projektowania Kombinatu Budownictwa Miejskiego Śródmieście w stolicy, a głównymi architektami byli Janusz Nowak oraz Piotr Sembrat. Odpowiedzialność za konstrukcję budowli spoczywała na Andrzeju Krawczyku. Budowa odbyła się w latach 1977-1980, choć niektóre źródła podają, że zakończono ją już w 1978 roku. Wykonawstwo powierzono firmie Budimex.

Obiekt powstał z myślą o pracownikach biur radcy handlowego oraz ambasady ZSRR. Do 1989 roku pełnił swoją podstawową funkcję. Wiele osób uważa, że mógł być również siedzibą KGB w Warszawie bądź wykorzystywany do działań wywiadowczych, stąd przyjęte potoczne nazwy „Szpiegowo” oraz „Szpiego­wiec”. Po rozpadzie ZSRR, pozostawał praktycznie pod kontrolą Federacji Rosyjskiej.

W 1998 roku budynek został przejęty przez przedsiębiorstwo działające w sektorze gazowym – Fart S.A. Zgodnie z danymi z CEIDG, od roku 2012 w tej lokalizacji funkcjonowała jednoosobowa działalność Roberta Sowy. Przedsiębiorca wskazuje, że jest to rezultat omyłki (błędna litera w adresie ul. Sobieskiego 100A) i mimo wielu zmian, sytuacja ta nie doczekała się korekty (stan na 2023 rok). W latach 2005-2017 w budynku działał lokal Club 100, znany również jako „Setka” lub „Sotka”, a po tym okresie obiekt zaczął niszczeć.

Władze Polski podejmowały liczne próby odzyskania tego obiektu, co bywało skomplikowane z powodu złożonych stosunków dyplomatycznych oraz niejasnego statusu prawnego. Po wielu zawirowaniach prawnych, w 2016 roku Sąd Okręgowy w Warszawie orzekł o wydaniu nieruchomości miastu oraz o zaspokojeniu zobowiązań w wysokości 7 milionów złotych. W wyniku inwazji Rosji na Ukrainę, budynek został poddany egzekucji komorniczej i 11 kwietnia 2022 roku przekazany władzom miasta. Początkowo planowano, aby mógł służyć jako tymczasowe schronienie dla uchodźców z Ukrainy, jednakże stan techniczny obiektu to uniemożliwił.

Architektura

Na działce o powierzchni 0,65 ha zrealizowano nowoczesny budynek o powierzchni użytkowej 6 338 m². Z tej przestrzeni, 5 197 m² przeznaczone jest na mieszkania, a kubatura obiektu wynosi 26 800 m³. Konstrukcja powstała w technologii ramowej H, przy czym układ budynku jest podłużny. Wyjątek stanowią ściany szczytowe, które zostały zrealizowane przy użyciu prefabrykatów technologii „Ż”.

Obiekt zbudowany jest na 4 do 11 kondygnacjach i składa się z dwóch skrzydeł o układzie tarasowym, oddzielonych przestrzenią, która wieńczy masywny wspornik złożony z dwóch połączonych brył. Ta forma architektoniczna nawiązuje do stylu brutalistycznego. Równocześnie, bryła budynku znajduje się w nurcie modernizmu oraz awangardy rosyjskiej, a także można w niej dostrzec inspiracje kształtami roślinnymi oraz kontenerowcami.

Budynek składa się z trzech wydzielonych części, z własnymi ciągami komunikacyjnymi. W jego sąsiedztwie, od strony ul. Sobieskiego, znajdują się dwa niższe budynki, które pierwotnie miały pełnić funkcje pawilonu klubowego oraz przedszkola. W tych częściach znajdowały się różnorodne udogodnienia, w tym sala kinowa na 130 miejsc, sauna, świetlica dla dzieci, klub, boisko do koszykówki, gabinet dentystyczny, salon fryzjerski oraz biblioteka. Dodatkowo, w budynku znajduje się portiernia, co zwiększa bezpieczeństwo mieszkańców.

Całość kompleksu została ogrodzona, a dodatkowe zabezpieczenia obejmują drut kolczasty oraz system kamer wideo, co podnosi poziom ochrony. W 2017 roku obiekt został wpisany do gminnej ewidencji zabytków m.st. Warszawy (ID: MOK34197).

---

Oceń: Budynek mieszkalny pracowników biur Radcy Handlowego i Ambasady ZSRR

---