Zdzisław Franciszek Piłatowicz

---

Życiorys

Zdzisław Franciszek Piłatowicz urodził się w malowniczym Starym Mieście, w rodzinie Bolesława i Heleny z d. Wejs. Ukończył szkołę średnią, a następnie przeszedł przez intensywne szkolenia przysposobienia wojskowego, które miały miejsce na poligonie w Lidzbarku Welskim w latach 1937-1939.

W maju 1942 roku wstąpił do Armii Krajowej, gdzie został przydzielony do sekcji „Ż”, co natchnęło go do przyjęcia tego pseudonimu w czasie nauki w szkole podoficerskiej. Jego głównym zadaniem było werbowanie nowych żołnierzy, a także pełnienie roli inspektora. Jako dowódca utworzonej przez siebie sekcji „O” oraz rusznikarz w kompanii B-3, odegrał kluczową rolę w działaniach militarnych podczas II wojny światowej.

Był uczestnikiem powstania warszawskiego, w którym pełnił funkcję początkowego zastępcy, a później dowódcy IV plutonu kompanii szturmowej B-3 w pułku AK „Baszta”, walcząc na Mokotowie. W trakcie powstania brał udział w wielu znaczących akcjach, w tym zdobyciu szkoły na Woronicza oraz atakach na klasztor sióstr Nazaretanek, wykazując się niebywałą odwagą w obronie południowej flanki Mokotowa. W ostatnich dniach września 1944 roku doznał ciężkich ran, co uchroniło go przed umieszczeniem w oflagu niemieckim. Po zakończeniu walk przebywał w prowizorycznym szpitalu w Milanówku, a później w Grójcu.

Po wojnie Zdzisław Piłatowicz pracował w sektorze budowlanym oraz energetyki cieplnej, pełniąc m.in. funkcje dyrektora technicznego oraz dyrektora naczelnego Stołecznego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej. Znany był również jako prezes Spółdzielni Mieszkaniowej Śródmieście. Jego pasją była popularyzacja historii oraz tradycji Orderu Wojennego Virtuti Militari, a także pełnił rolę współzałożyciela i prezesa Klubu Kawalerów tegoż orderu.

W dniu 27 kwietnia 2011 roku odbył się jego pogrzeb, a Zdzisław Franciszek Piłatowicz został pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 51F-6-5).

Odznaczenia

Wśród licznych odznaczeń, które otrzymał Zdzisław Franciszek Piłatowicz, można wyróżnić kilka szczególnie istotnych. Jego osiągnięcia i zasługi w czasie służby wojskowej zostały docenione poprzez nadania najważniejszych medali i krzyży.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari, przyznany na mocy rozkazu Dowódcy AK Nr 512 z 2 października 1944 roku, z numerem krzyża 12896,
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, który otrzymał 30 czerwca 2004 roku,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 24 kwietnia 1966 roku,
• Krzyż Walecznych,
• Srebrny Krzyż Zasługi,
• Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami,
• Krzyż Armii Krajowej, przyznany w Londynie w 1967 roku,
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945, nadany w 1986 roku,
• Warszawski Krzyż Powstańczy.

Te odznaczenia świadczą o odwadze i poświęceniu, jakie towarzyszyły jego działalności w trudnych czasach historii Polski.

---

Oceń: Zdzisław Franciszek Piłatowicz

---