Jan Bracławski-Herman

Wojsko i służby mundurowe

Jan Jerzy Bracławski-Herman, urodzony 24 czerwca 1895 roku w Warszawie, to postać, której życie i kariera wojskowa pozostają znaczącą częścią historii Polski. Zmarł 22 kwietnia 1966 roku w Penley, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w strukturach wojskowych kraju.

Był on podpułkownikiem dyplomowanym kawalerii Wojska Polskiego, co podkreśla jego wysokie umiejętności oraz zasługi w tej zaszczytnej formacji wojskowej. Jego życie zawodowe jest przykładem oddania i poświęcenia w służbie dla ojczyzny.

Życiorys

Jan Jerzy Bracławski-Herman przyszedł na świat 24 czerwca 1895 roku w Warszawie, jako syn Juliana. Po zakończeniu I wojny światowej w listopadzie 1918 roku, podjął służbę w Wojsku Polskim. W okresie 1919–1920 uczestniczył w zmaganiach na froncie przeciwko bolszewikom. Od 1 czerwca 1921 roku służył w Dowództwie 1 Brygady Jazdy, będąc jednocześnie związanym z 3 pułkiem szwoleżerów.

3 maja 1922 roku, Jan Bracławski-Herman został zweryfikowany w stopniu rotmistrza, uzyskując starszeństwo z dniem 1 czerwca 1919 oraz 322. lokatę w korpusie oficerów jazdy, który w 1924 roku przekształcono w kawalerię. Kontynuował służbę w 3 pułku szwoleżerów. W listopadzie 1922 roku przydzielono go do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, gdzie brał udział w III Kursie Normalnym. Po ukończeniu kursu, 1 października 1924 roku, uzyskawszy dyplom naukowy oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Oddziału I Sztabu Generalnego w Warszawie.

W czasie studiów w WSWoj. oraz późniejszej służby sztabowej, pozostał oficerem nadetatowym 3 pułku szwoleżerów. W latach 1925–1928 pełnił funkcję w Oddziale II Sztabu Generalnego. 2 kwietnia 1929 roku, Jan Bracławski-Herman awansował na majora z datą starszeństwa 1 stycznia 1929, uzyskując 10. lokatę w korpusie oficerów kawalerii. Od 1 grudnia 1929 do 31 stycznia 1930 pozostawał w dyspozycji szefa Sztabu Głównego. Następnie objął obowiązki pomocnika attaché wojskowego w Moskwie.

Po powrocie do kraju 23 marca 1932 roku, został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie, a potem przeniesiony do 3 pułku ułanów w Tarnowskich Górach, by pełnić funkcję I zastępcy dowódcy pułku. 19 marca 1939 roku awansowano go na podpułkownika z datą starszeństwa i 3. lokatą w korpusie oficerów kawalerii. Latem 1939 roku objął stanowisko szefa Oddziału IV Sztabu Armii „Łódź” i brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku, pełniąc rolę szefa Oddziału IV Sztabu Armii „Warszawa” podczas obrony stolicy.

Po kapitulacji Warszawy, Jan Bracławski-Herman wpadł w ręce niemieckie i trafił do niewoli, m.in. do Oflagu VII A Murnau. Uwolniony 29 kwietnia 1945 roku, ponownie wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych. W 1946 roku został zwolniony z wojska i osiedlił się na emigracji w Wielkiej Brytanii. Od lipca 1949 roku mieszkał w Polskim Osiedlu w Penrhos (Walia). Niestety, zmarł 22 kwietnia 1966 roku w szpitalu w Penley i został pochowany na cmentarzu we Wrexham.

Jan Bracławski-Herman był mężem Stefanii z Mijakowskich.

Ordery i odznaczenia

Jan Bracławski-Herman, wybitna postać historyczna, został odznaczony wieloma wyróżnieniami, które potwierdzają jego zasługi i poświęcenie. Oto niektóre z najważniejszych nagród, które otrzymał:

  • Krzyż Walecznych dwukrotnie,
  • Srebrny Krzyż Zasługi, przyznany 10 listopada 1928 roku,
  • Krzyż Oficerski Orderu Korony Rumunii, nadany 23 maja 1929 roku.

Przypisy

  1. płk. Jan Bracławski-Herman i Stefania Bracławska (z domu Mijakowska) [online], kielakowie.com [dostęp 05.01.2023 r.]
  2. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 10.03.2024 r.]
  3. Tadeusz Łaszczewski: Obrona Warszawy i Modlina – 1939 r. nazwiska A – Ć. www.stankiewicz.e.pl, 05.06.2012 r.
  4. Karolina Grodziska: Polskie groby na cmentarzach w północnej Walii. Wyd. 2004. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, s. 37. ISBN 83-88857-87-8.
  5. Rybka i Stepan 2006, s. 690.
  6. Rocznik Oficerski 1932, s. 145, 456.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 6 z 23 marca 1932, s. 235.
  8. Lista oficerów dyplomowanych 1931, s. 19.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 20 z 23 grudnia 1929, s. 385.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 19 z 12 grudnia 1929, s. 361.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 5 z 20 lutego 1930, s. 72.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 8 z 3 kwietnia 1929, s. 106.
  13. Rocznik Oficerski 1928, s. 331, 345.
  14. Lista oficerów SG 1925, s. 16.
  15. Rocznik Oficerski 1924, s. 8, 541, 603.
  16. Rocznik Oficerski 1923, s. 599, 681, 1502.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 103 z 2 października 1924, s. 568.
  18. Lista starszeństwa 1922, s. 164, tu jako Bracławski Herman Jan.
  19. Spis oficerów 1921, s. 242, 566.
  20. Głowacki 1985, s. 285.
  21. Rybka i Stepan 2006, s. 129.

Oceń: Jan Bracławski-Herman

★★★★★
Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:5