Tadeusz Wrześniewski

Wojsko i służby mundurowe

Tadeusz Wincenty Wrześniewski to postać, której życiorys zasługuje na szczególne zainteresowanie. Urodził się 19 lipca 1900 roku w Warszawie, a tragicznie zmarł 19 sierpnia 1920 roku w Rzeczkach-Wólkach.

W trakcie swojej krótkiej, lecz pełnej heroizmu kariery wojskowej, zasłużył na tytuł podporucznika Wojska Polskiego. Jego odwaga oraz determinacja w obliczu niebezpieczeństw zaowocowały przyznaniem mu Orderu Virtuti Militari, który jest jednym z najwyższych odznaczeń wojskowych w Polsce.

Życiorys

Tadeusz Wrześniewski przyszedł na świat 19 lipca 1900 roku w Warszawie. Pochodził z rodziny, której członkowie mieli duże znaczenie w swoim czasie; jego ojcem był Władysław (1873–1951), a matką Maria z Buszkowskich (1873–1964). Po zakończeniu nauki w Gimnazjum im. Mikołaja Reja w 1918 roku, Tadeusz rozpoczął studia na Uniwersytecie Warszawskim.

W tym samym czasie był aktywnym członkiem warszawskiego Hufca Harcerskiego. Jego życie uległo znaczącej zmianie w listopadzie tegoż roku, gdy zgłosił się jako ochotnik do Wojska Polskiego. Swoją służbę wojskową zaczynał w Ochotniczym Batalionie Harcerskim, a po jego rozwiązaniu ukończył kurs oficerski. W czasie wojny polsko-bolszewickiej, latem 1920 roku, brał udział w walkach w szeregach 201 Pułku Piechoty.

Niestety, 19 sierpnia 1920 roku zginął we wsi Rzeczki-Wólki. Po jego śmierci, w miejscu, w którym poległ, rodzice postanowili upamiętnić syna, stawiając obelisk. Tadeusz Wrześniewski został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 221-2-11,12.

Ordery i odznaczenia

Oto lista odznaczeń oraz wyróżnień, które otrzymał Tadeusz Wrześniewski:

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3923 (przyznany pośmiertnie),
  • Medal Niepodległości (przyznany pośmiertnie, 23 grudnia 1933).

Przypisy

  1. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 27.06.2021 r.]
  2. a b Cmentarz Stare Powązki: TADEUSZ WRZEŚNIEWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 27.06.2021 r.]
  3. Cmentarze i pomniki walk o utrwalenie granic (1918-21r.): Rzeczki-Wólki. Olsztyńska Strona Rowerowa. [dostęp 27.06.2021 r.]
  4. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 2 z 18.02.1922 r., s. 104.
  5. M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  6. a b c Wspomnienie pośmiertne. „Żołnierz Polski”. 155, s. 5–6, 09.09.1920 r. Warszawa.
  7. Księga Pamiątkowa 1927, s. 149.
  8. Lista strat 1934, s. 1007, jako miejsce śmierci podano Ciechanów.

Oceń: Tadeusz Wrześniewski

★★★★★
Średnia ocena:4.45 Liczba ocen:7