Walerian Zamiara

---

Życiorys

Walerian Zamiara był synem Ignacego oraz Marii z domu Wożniak. Jako brat Bronisława Zamiary, nawiązywał do rodziny, która odegrała istotną rolę w jego życiu. Jego podróż edukacyjna rozpoczęła się w szkole średniej. Już od 1914 roku angażował się w drużynach skautowych, a 27 grudnia 1918 roku rozpoczął swoje działania jako ochotnik. Brał udział w walkach po wybuchu powstania wielkopolskiego, a w kwietniu 1919 roku dodawał swoją determinację w bitwie o Lwów.

W dalszej części swojej kariery wojskowej, Zamiara walczył w szeregach 1. pułku Strzelców Wielkopolskich. Jego autentyczne zaangażowanie miało miejsce na froncie litewsko-białoruskim, a szczególnie podczas ważnych działań wojennych nad Berezyną, pod Bobrujskiem, oraz w Mińsku. W trakcie intensywnych walk odniósł kontuzję, jednak nie zrezygnował z obowiązków i powrócił do pułku w sierpniu 1920 roku, przynależąc do 8. kompanii w składzie II baonu.

Jego heroiczną walkę pod Żabinką, która miała miejsce 12 września 1920 roku, ukierunkowały niespotykane okoliczności, a podczas niej Zamiara odniósł ciężkie rany. Niestety, jego historia zakończyła się tragicznie w Warszawie, gdzie na trasie przebywał pociąg sanitarny „Karpatczyk”, który transportował rannych. Po śmierci został pochowany na cmentarzu wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze A13-3-14. W uznaniu jego odważnych czynów, pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

---

Oceń: Walerian Zamiara

---