Tadeusz Łukaszewicz (żołnierz)

---

Życiorys

Tadeusz Łukaszewicz był synem Antoniego, malarza i antykwariusza, oraz Marii z domu Gieryng. Po ukończeniu warszawskiej szkoły średniej Ojców Pijarów, zdobył dyplom magistra ekonomii na uniwersytecie w Grenoble. Jego kariera wojskowa rozpoczęła się, gdy przeszedł szkolenie w zambrowskiej Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty; w 1938 roku został mianowany na stopień podporucznika.

W młodym wieku wziął udział w kampanii wrześniowej, służąc w 71 pułku piechoty. Jako dowódca kompanii ckm wyróżnił się w bitwach pod Wizną i Nowogrodem. Niestety, odniósł rany podczas przebijania się z okrążenia, a po wojnie zwolniono go z niemieckiej niewoli w charakterze inwalidy wojennego.

Od 1942 roku zaangażował się w działania konspiracyjne w ramach struktur Korpusu Bezpieczeństwa. W czasie powstania warszawskiego stanął na czele kompanii szturmowej P-20, operując w 1 batalionie szturmowym KB „Nałęcz”. Walczył m.in. na Starówce oraz w Śródmieściu. Został ranny 15 sierpnia w Pałacu Mostowskich.

W dniu 10 września 1944 roku, pełniąc funkcję łącznika, przeprawił się przez Wisłę, docierając do dowództwa Armii Czerwonej oraz Ludowego Wojska Polskiego. Niestety, poległ następnego dnia na Saskiej Kępie, tam został rozstrzelany przez patrol niemieckiej żandarmerii.

Pośmiertnie, 2 października 1944 roku, został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari przez Komendę Główną Korpusu Bezpieczeństwa. W 1940 roku ożenił się z Heleną Wieczorek (1913–2004), z którą miał syna Tadeusza oraz córkę Jolantę.

Zmarł w Warszawie, gdzie spoczywa na cmentarzu wojskowym na Powązkach w kwaterze A 23-2-26.

Ordery i odznaczenia

Tadeusz Łukaszewicz, zasłużony żołnierz, został uhonorowany licznymi odznaczeniami w uznaniu jego odwagi i poświęcenia. Do jego najbardziej znaczących wyróżnień należą:

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (przyznany pośmiertnie, 2 października 1944),
• Krzyż Walecznych,
• Warszawski Krzyż Powstańczy (przyznany pośmiertnie).

---

Oceń: Tadeusz Łukaszewicz (żołnierz)

---