Wacław Klinke

Wojsko i służby mundurowe

Wacław Klinke, urodzony 9 stycznia 1892 roku w stolicy Polski, Warszawie, pozostaje postacią ważną dla historii militarnej naszego kraju. Był on żołnierzem armii rosyjskiej, a później pełnił funkcję oficera w Wojsku Polskim, które działało w II Rzeczypospolitej.

W trakcie swojej kariery wojskowej Klinke zyskał uznanie za swoje dokonania, w tym otrzymując prestiżowy Order Virtuti Militari, co potwierdza jego odwagę oraz poświęcenie w służbie wojskowej.

Zmarł 30 stycznia 1919 roku w Kisielowie, pozostawiając po sobie pamięć o swojej służbie oraz znaczącym wkładzie w historię Polski. Jego życie i osiągnięcia są ważnym elementem dziedzictwa narodowego, które warto pielęgnować i przypominać o nim w kolejnych pokoleniach.

Życiorys

Wacław Klinke urodził się w rodzinie Aleksandra i Emilii z Zollerów. Był uczniem gimnazjum w Kamieńcu Podolskim, jednakże jego czas nauki został przerwany z powodu wydalenia za przynależność do tajnych organizacji młodzieżowych. Po tym incydencie ukończył gimnazjum w Kijowie.

W 1914 roku został wcielony do armii rosyjskiej i walczył na różnych frontach I wojny światowej. W wyniku działań wojennych, w których brał udział, dostał się do niewoli niemieckiej. Po zakończeniu działań wojennych, Dekretem Wodza Naczelnego z dnia 3 grudnia 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego, z uznaniem posiadanego stopnia podporucznika.

W ramach służby wojskowej otrzymał przydział do 28 pułku Strzelców Kaniowskich, a wkrótce objął dowództwo 11 kompanii, z którą brał udział w walkach na froncie cieszyńskim. Niestety, 30 stycznia 1919 roku zginął w walce w Kisielowie, pod Skoczowem, w momencie, kiedy dowodził oddziałem podczas ataku. Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Skoczowie.

Za swoje heroiczne czyny na polu bitwy, Wacław Klinke został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

Ordery i odznaczenia

W jego życiu są znaczące wyróżnienia, które świadczą o odwagi i poświęceniu. Oto lista odznaczeń i orderów, które otrzymał:

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 3579 (pośmiertnie),
  • Krzyż Walecznych,
  • Krzyż za Obronę Śląska Cieszyńskiego I kl. (pośmiertnie).

Przypisy

  1. Franciszek Latinik: Walka o Śląsk Cieszyński w r. 1919. Cieszyn: 1934, s. 140.
  2. Lista strat 1934 ↓, s. 364.
  3. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 10 z 11.12.1918 r.
  4. Zaborowski 1928 ↓, s. 30.
  5. a b c d e f Polak (red.) 1991 ↓, s. 67.

Oceń: Wacław Klinke

★★★★★
Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:8