Tadeusz Kosicki


Tadeusz Feliks Kosicki, noszący herb Samson-Watta, urodził się 30 maja 1891 roku w Warszawie, a zmarł 11 lutego 1934 roku w Otwocku.

Był on kapitanem administracji Wojska Polskiego, pełniąc istotne funkcje w strukturach wojskowych w swoim czasie.

Życiorys

Po zakończeniu I wojny światowej oraz przywróceniu niepodległości przez Polskę, Tadeusz Kosicki został włączony w szeregi Wojska Polskiego. Początkowo uzyskał stopień porucznika w korpusie oficerów zawodowych administracji, a jego awans datowany był na 1 grudnia 1922 roku. W 1924 roku pełnił funkcję oficera w Kierownictwie Rejonu Inżynierii i Saperów z siedzibą w Dęblinie. Następnie, w 1933 roku, został awansowany do rangi kapitana, z datą starszeństwa na 1 stycznia, lecz niedługo później przeszedł w stan spoczynku. W roku 1934 figurował w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III.

Warto również zauważyć, że Kosicki kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, co świadczy o jego zainteresowaniach artystycznych. Zmarł 11 lutego 1934 roku w Otwocku, a jego pogrzeb odbył się 15 lutego tego samego roku. Odszedł na wieczny spoczynek na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 33-3-18). Tadeusz Kosicki był żonaty i miał córki.

Ordery i odznaczenia

W dorobku Tadeusza Kosickiego znajdują się liczne odznaczenia i medale, które stanowią dowód jego zasług oraz zaangażowania na rzecz ojczyzny.

  • medal Niepodległości, nadany 9 listopada 1933 roku,
  • srebrny Krzyż Zasługi, przyznany 18 marca 1932 roku,
  • medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • medal Zwycięstwa,
  • złoty Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: HELENA PRAUSSOWA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 23.05.2017 r.]
  2. Tadeusz Kosicki. „Kurier Warszawski”, s. 10, Nr 42 z 12.02.1934 r.
  3. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 391.
  4. M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  5. M.P. z 1932 r. nr 65, poz. 87 „za zasługi na polu administracji wojska”.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1289.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 822.

Oceń: Tadeusz Kosicki

Średnia ocena:4.77 Liczba ocen:6