Wacław Ostrowski

---

Życiorys

Wacław Ostrowski, znany również jako Wacław Leyberg, przyszedł na świat jako utalentowany architekt, którego kariera zaczęła się od ukończenia studiów na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej w 1929 roku. Jego umiejętności i wizja architektoniczna szybko zwróciły uwagę branży.

W 1933 roku, zdradziwszy swoją pasję do projektowania, wziął udział w konkursie na zaprojektowanie układu urbanistycznego dla dzielnicy przy dworcu Łódź Fabryczna wraz ze swoim współpracownikiem Brunonem Heinem (1900–1993). Jego projekt został doceniony i wyróżniony II nagrodą, co stanowiło znaczący krok w jego karierze.

Po zakończeniu II wojny światowej, Ostrowski zaangażował się w działania Biura Odbudowy Stolicy, gdzie był jednym z autorów Planu Sześcioletniego Odbudowy Stolicy. W 1949 roku był jednym z organizatorów Instytutu Urbanistyki i Architektury, a już rok później, dzięki jego staraniom, powstał Zakład Historii Urbanistyki. W tym okresie obronił doktorat, a na mocy swoich osiągnięć został w 1955 roku mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1967 profesorem zwyczajnym.

Ostrowski pełnił funkcję kierownika Katedry Urbanistyki na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, a od 1970 roku współpracował z Instytutem Planowania Przestrzennego PW. Był również członkiem warszawskiego oddziału SARP oraz Towarzystwa Urbanistów Polskich, w którym od 1963 roku nosił tytuł członka honorowego.

Wacław Ostrowski odszedł z tego świata, pozostawiając po sobie bogaty dorobek. Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze K-III-51, co jest symbolem jego niezwykłego wkładu w architekturę i urbanistykę.

Dorobek

Publikacje

Wacław Ostrowski jest uznawanym autorem licznych opracowań dotyczących zarówno historycznej, jak i współczesnej urbanistyki. Jego prace koncentrują się również na ochronie zabytków oraz zachowania historycznych ośrodków miejskich. Wśród jego najważniejszych publikacji znajdują się takie tytuły jak:

• wprowadzenie do historii budowy miast,
• lokalizacja i planowanie terenów przemysłowych (1953),
• L’urbanisme contemporain (1968),
• zespoły zabytkowe a urbanistyka (1980),
• kompozycja zespołów architektonicznych barokowego Rzymu.

Konkursy architektoniczne

W obszarze architektury Ostrowski brał udział w kilku znaczących konkursach architektonicznych, z których wyróżniają się następujące realizacje:

• rozplanowanie dzielnicy przy dworcu Łódź Fabryczna, współautor Brunon Hein – II nagroda (1932),
• zabudowa Istebnej, współautor Brunon Hein – I nagroda (1933),
• projekt zagospodarowania przestrzennego wyspy Tronchetto w Wenecji, współautorzy: Kalina Eibl, Zdzisław Hryniak, Janusz Matyjaszkiewicz – I nagroda ex aequo (1964).

---

Oceń: Wacław Ostrowski

---