Stanisław Krawczyk (pułkownik)

---

Życiorys

Urodził się jako syn Feliksa oraz Anny z Krakowskich. Edukację rozpoczął w gimnazjum W. Górskiego w Warszawie, a następnie kontynuował na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie ukończył wydział filozofii. W trakcie studiów zgłębiał również prawo i administrację na tym samym uniwersytecie oraz uczęszczał do Szkoły Nauk Politycznych w Krakowie. Dodatkowo, kształcił się na wydziale humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego.

Przed wybuchem I wojny światowej był aktywnym członkiem Organizacji Młodzieży Filareckiej „Promień” oraz Związku Strzeleckiego. W dniu 6 sierpnia 1914 roku dał początek swojej militarnej karierze, wstępując do II Baonu I Brygady Legionów Polskich. Od 4 października 1915 roku służył w 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich, a po zakończeniu działań wojennych dołączył do Polskiej Organizacji Wojskowej w Krakowie.

Od listopada 1918 roku zaczyna swoją służbę w Wojsku Polskim, a w 1919 roku brał aktywny udział w obronie Lwowa. Pełnił funkcje w Departamencie Naukowo-Szkolnym Ministerstwa Spraw Wojskowych oraz Oddziale III Naukowo-Szkolnym Sztabu MSWojsk. Po pewnym czasie został przeniesiony do Oddziału III Sztabu Generalnego, gdzie pełnił rolę kierownika referatu oraz szefa wydziału.

Na stopień majora został awansowany 3 maja 1922 roku, z datą starszeństwa od 1 czerwca 1919, zajmując 14. lokatę w korpusie oficerów administracyjnych w dziale naukowo-oświatowym. Z początkiem sierpnia 1927 roku do listopada 1928 roku był szefem Wydziału Szkolnictwa Wojskowego w Biurze Ogólno Organizacyjnym MSWojsk. Na stopień podpułkownika awansował 23 stycznia 1928 roku, z datą starszeństwa od 1 stycznia 1928 roku oraz 2. lokatą w korpusie oficerów administracyjnych.

W sierpniu 1929 roku, przeszedł do Biura Wyznań Niekatolickich Ministerstwa Spraw Wojskowych jako zastępca szefa. Od 1929 do września 1939 roku pełnił rolę szefa tego Biura. W marcu 1934 roku przeniesiono go z korpusu oficerów administracji do korpusu oficerów piechoty, zachowując dotychczasowe stanowisko. Jego awans na pułkownika nastąpił 19 marca 1939 roku, z datą starszeństwa wypadającą na ten sam dzień.

W dniu 17 lutego 1931 roku poślubił Helenę Kazimierę Kozłowską. W trakcie kampanii wrześniowej 1939 roku, gdy Polska została zaatakowana przez ZSRR, dostał się do sowieckiej niewoli. Spędził czas w obozie w Starobielsku, a wiosną 1940 roku stał się ofiarą zbrodni NKWD w Charkowie, gdzie pochowano go w Piatichatkach, które obecnie jest miejscem pamięci – Cmentarzem Ofiar Totalitaryzmu.

Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 roku, pośmiertnie awansowano go do stopnia generała brygady. Natomiast formalne ogłoszenie tego awansu miało miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie, podczas uroczystości pod hasłem „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

W trakcie swojej służby Stanisław Krawczyk otrzymał szereg odznaczeń i medalów, które świadczą o jego zaangażowaniu oraz odwadze.

• Krzyż Niepodległości, przyznany 24 października 1931,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Walecznych,
• Srebrny Krzyż Zasługi, nadany 2 marca 1925,
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Brązowy Medal za Długoletnią Służbę.

---

Oceń: Stanisław Krawczyk (pułkownik)

---