Marian Mostowiec

---

Życiorys

Marian Mostowiec przyszedł na świat w rodzinie, w której jego ojciec, Adam, pełnił funkcję woźnego w szkole, a matka, Rozalia z Danielskich, wspierała rodzinne życie. W 1932 roku uzyskał świadectwo maturalne, kończąc III Gimnazjum Męskie Związku Nauczycieli Polskich Szkół Średnich w Warszawie. W latach 1933-1935 kształcił się w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej.

W dniu 15 października 1935 roku, z numerem 237 w korpusie oficerów piechoty, zdobył stopień podporucznika, a po zakończeniu nauki został przydzielony do 41 Pułku Piechoty w Suwałkach. W 1936 roku rozpoczął działalność jako instruktor sportów spadochronowych. Awans na stopień porucznika otrzymał 19 marca 1939 roku, zajmując 233. lokatę w korpusie. W lipcu 1939 roku został przeniesiony do 2 Pułku Piechoty KOP „Karpaty”.

W czasie września 1939 roku, jako dowódca plutonu 2. kompanii karabinów maszynowych batalionu KOP „Komańcza”, wziął udział w walkach. 5 września został wzięty do niewoli przez Słowaków, jednak 20 października udało mu się uciec i 23 października przekroczył granicę słowacko-węgierską. W listopadzie dotarł do Francji, gdzie rozpoczął służbę najpierw w 1 Pułku Piechoty, a potem w 2 Pułku Piechoty 1 Dywizji Grenadierów. Jako dowódca plutonu walczył w 2 kompanii 2 batalionu strzelców podhalańskich 1 Półbrygady Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich podczas bitwy o Narwik.

W czerwcu 1940 roku, po przedostaniu się do Wielkiej Brytanii, został mianowany dowódcą plutonu w 1 kompanii ckm 1 batalionu strzelców podhalańskich 1 Brygady Strzelców, a następnie objął stanowisko zastępcy dowódcy 1 kompanii ckm 1 batalionu ckm Korpusu. Po przeszkoleniu w zakresie dywersji został zaprzysiężony 24 sierpnia 1942 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza.

Zrzut, który miał miejsce w nocy z 16 na 17 lutego 1943 roku, był częścią operacji „Rasp”. Przydzielono go do Kedywu Okręgu Wilno AK, a od września 1943 roku działał w Kedywie miasta Wilno („Garnizon”) jako instruktor dywersji, prowadząc szkolenia związane z metodami likwidacji. W kwietniu 1944 roku został przeniesiony do 6 Brygady Dyspozycyjnej (6 Wileńskiej Brygady AK) na stanowisko oficera w dyspozycji dowódcy brygady, gdzie odpowiedzialny był za przygotowanie wysadzenia mostu na rzece Uła koło Marcinkańc.

Od 13 lipca 1944 roku, objął dowództwo nowo formowanego pododdziału, którego celem miało być utworzenie batalionu piechoty zmotoryzowanej. Po sierpniu 1944 roku, został aresztowany i przez długi czas, aż do listopada 1947 roku, przebywał w areszcie w ZSRR. W lipcu 1947 roku trafił na internowanie do obozu NKWD nr 150 w Griazowcu. Po powrocie do Polski, od stycznia 1948 roku, pracował jako starszy referent branżowy w Biurze Sprzedaży Przemysłu Precyzyjnego i Optycznego we Wrocławiu. Następnie, od stycznia 1949 roku, pełnił funkcję kierownika sekcji importowej w Polskim Towarzystwie Maszyn i Narzędzi „Polimpex” Sp. z o.o. w Warszawie.

W okresie od października 1950 roku do maja 1951 roku ponownie trafił do więzienia, oskarżony o szpiegostwo, gdzie przebywał w więzieniu mokotowskim. Od stycznia 1952 roku pracował jako księgowy w Cegielni „Ranty” w Giżycku, a od grudnia 1952 roku do września 1978 roku był starszym referentem ekonomicznym ds. planowania w Spółdzielni Przemysłu Artystycznego „Światowid” w Warszawie.

W 1943 roku zawarł związek małżeński z Haliną Swic, ur. w 1914 roku. Para nie doczekała się dzieci.

---

Oceń: Marian Mostowiec

---