Józef Antoni Boretti

---

Życiorys

Józef Antoni Boretti, utalentowany architekt, swoje wykształcenie uzyskał w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, pod okiem znanego profesora architektury, Stanisława Balińskiego. Jego umiejętności były kształtowane nie tylko na uczelni, ale także poprzez praktykę budowlaną, gdzie miał okazję zdobywać doświadczenie na budowach u swojego dziadka oraz ojca.

Wśród licznych osiągnięć Borettiego wyróżniają się prace konserwatorskie, jakie przeprowadził na Zamku Królewskim, gdzie piastował zarówno rolę projektanta, jak i wykonawcy tych ważnych prac. Jego wkład w architekturę Warszawy obejmuje liczne budowle, w tym:

• dom starców gminy ewangelickiej przy ulicy Młynarskiej 54/56,
• kamienice nr 37/39 przy Nowym Świecie,
• dwór w Skotnikach, który powstał dla przodków Mstisława Rostropowicza.

Boretti mieszkał w pałacyku, który sam zaprojektował oraz zrealizował, usytuowany na rogu ulic Siennej i Sosnowej. Był osobą zafascynowaną kulturą, z pasją oddającą się teatrowi, muzyce oraz sztukom pięknym.

Po zakończeniu swojego życia, został pochowany na Powązkach, w pięknym grobowcu rodzinnym Boretti-Maringe, w towarzystwie swojego dziadka Józefa oraz ojca Feliksa Jana Marii (kwatera 4-1-29).

Życie prywatne

W roku 1853 Józef Antoni Boretti zawarł związek małżeński z Antoniną Emilią Janikowską, która była córką słynnego działacza społecznego, nieżyjącego już wówczas, Teofila Mikołaja Janikowskiego z Warszawy.

W wyniku tego małżeństwa para doczekała się osiemiorga dzieci, wśród których byli:

• Felicja Teofila (1854–1855),
• Jan Andrzej (1856–1929) – pułkownik Wojska Polskiego,
• Ludwik (1857–1883),
• Wincenty Franciszek (1859–1932) – uznawany fotograf z Kalisza i działacz społeczny,
• Teofil Eugeniusz (1860–1910),
• Emilia (1862–1891),
• Józef Mikołaj (1863–1965),
• Antoni (1867–1956).

Warto również wspomnieć, że wnukiem Borettiego był Witold Boretti (1896–1939).

---

Oceń: Józef Antoni Boretti

---