Feliks Jan Maria Boretti

---

Życiorys

Feliks Boretti, nawiązując do tradycji swojego ojca, podjął pracę w branży budowlanej, jednak w nieco inny sposób – stał się budowniczym-urzędnikiem.

Swoje kształcenie rozpoczął w Zakładzie Księży Pijarów. Z bratem stryjecznym, włoskim kuzynem Pawłem Boretti, w dniu 20 marca 1817 roku, Feliks zapisał się na Królewski Uniwersytet Warszawski, na Wydział Nauk i Sztuk Pięknych (numer albumu 685), mając zaledwie 19 lat. Jego kariera zawodowa związana była przez długie lata z Państwową Administracją Budowlaną.

Od 1815 roku pełnił funkcję koordynatora (konduktora aplikanta) u intendenta generalnego budowli królewskich, Jakuba Kubickiego. W 1818 roku objął stanowisko budowniczego koadjutora w Komisji Nadzoru Budów Korony. W 1831 roku awansował na etatowego budowniczego przy królewskich pałacach, takich jak Łazienki i Belweder.

Mimo że jego praca miała głównie charakter administracyjny, w Warszawie liczono się z jego fachową opinią. Feliks Boretti działał również w Towarzystwie Dobroczynności, gdzie angażował się w różnorodne inicjatywy. Jego miejsce zamieszkania znajdowało się na terenie parku Łazienkowskiego, gdzie przygotowywał mieszkania dla cesarza oraz wielkich książąt.

Boretti zajmował eksponowane pozycje w administracji i był odznaczony licznymi wysokimi odznaczeniami rosyjskimi, w tym Orderem Świętego Stanisława III klasy. Życie Feliksa zakończyło się na cmentarzu Powązkowskim, gdzie spoczął w grobowcu rodzinnym Boretti-Maringe (kwatera 4-1-29), obok swojego ojca Józefa oraz syna Józefa Antoniego.

Życie prywatne

Feliks Jan Maria Boretti miał dzieci z Anną Rozyną Hauschildt, która żyła w latach 1803–1837. W ich rodzinie pojawiło się sześć pociech, które kontynuowały rodzinne tradycje i różne kariery.

• Józef Antoni (1825–1878) – podobnie jak jego dziadek i ojciec, również był budowniczym,
• Ludwika Joanna (1826–1851),
• Edward Kalixt (1828–1836),
• Katarzyna Franciszka (1830–1851),
• Emil Piotr Paweł (1832–1833),
• Teofil Józef (1834–1910) – uznawany za pioniera polskiej fotografii, był uczniem i współpracownikiem swojego stryja Karola Beyera,
• Pankracy Bonifacy (1835–1915) – generał wojsk carskich,
• Marceli Antoni (1837–1892).

---

Oceń: Feliks Jan Maria Boretti

---