Zygmunt Stanisław Makowski urodził się 15 kwietnia 1922 roku, a odszedł 5 listopada 2005 roku. Był osobą, która odznaczała się wybitnymi osiągnięciami w dziedzinie inżynierii.
Jako profesor nauk technicznych, Makowski specjalizował się w zakresie przestrzennych konstrukcji prętowych, co czyni go ekspertem w tej niszy naukowej. Jego wkład w rozwój tej dziedziny oraz jego talent dydaktyczny przyczyniły się do formowania przyszłych pokoleń inżynierów.
W swojej karierze naukowej uzyskał tytuł doktora honoris causaPolitechniki Warszawskiej, co jest ukoronowaniem jego znaczących osiągnięć i renomy w środowisku akademickim.
Życiorys
Profesor Zygmunt Stanisław Makowski rozpoczął swoją edukację w Liceum im. Tadeusza Czackiego, jednakże tragiczne wydarzenia wybuchu II wojny światowej przerwały jego naukę. W okresie od 1942 do 1944 roku aktywnie uczestniczył w działalności konspiracyjnej, jednocześnie kształcąc się na tajnych kompletach, które były organizowane przez Politechnikę Warszawską. Jego odwaga i zapał zaowocowały uczestnictwem w powstaniu warszawskim.
Po zakończeniu walk, Makowski został wzięty do niewoli i umieszczony w obozie jenieckim w pobliżu Sandbostel. Po wyzwoleniu podjął decyzję o wstąpieniu do 2 Korpusu Polskiego. Po wojnie rozpoczął studia inżynierskie w Reale Universitá degli Studi di Roma, a później przeniósł się na Polish University College w Londynie, gdzie zdobył tytuł inżyniera.
20 lipca 1953 roku Makowski obronił pracę doktorską na Uniwersytecie Londyńskim. Jego osiągnięcia i kwalifikacje zostały szybko docenione, a wkrótce potem uzyskał tytuł profesora i został dziekanem Wydziału Technicznego Uniwersytetu w Surrey. W 1963 roku zainicjował powstanie Centrum Badawczego Struktur Przestrzennych (Space Structures Research Centre), gdzie prowadził wiele innowacyjnych badań.
Makowski nie ograniczał się jedynie do pracy naukowej w Londynie; przez cały czas utrzymywał bliskie kontakty z Politechniką Warszawską. Szczególnie współpracował z Zakładem Konstrukcji Metalowych oraz Zakładem Budownictwa Ogólnego w Instytucie Konstrukcji Budowlanych na Wydziale Inżynierii Lądowej. W 1989 roku został uhonorowany tytułem doktora honoris causa Politechniki Warszawskiej.
Profesor Makowski jest autorem ponad 140 publikacji, które zostały przetłumaczone na liczne języki, ukazując jego ogromny wkład w dziedzinę inżynierii i nauki.
Stanowiska
Oto szczegółowy przegląd stanowisk, które zajmował Zygmunt Stanisław Makowski, wskazujący na jego bogatą karierę akademicką oraz naukową.
- 1949-1951 – starszy asystent w Polish University College w Londynie,
- 1951-1962 – wykładowca (a później również starszy wykładowca) w Imperial College of Science and Technology w Londynie,
- 1962–1966 – kierownik Katedry Inżynierii Lądowej w Battersea College of Advanced Technology,
- od 1963 – kierownik Centrum Badawczego Struktur Przestrzennych,
- 1966–1984 – kierownik Katedry na Uniwersytecie w Surrey,
- 1966–1968, 1976–1979, 1984–1987 – dziekan Katedry Inżynierii Uniwersytetu w Surrey,
- 1985–2005 – redaktor International Journal of Space Structures (wraz z prof. H. Nooshinem),
- Kierownik Zakładu i Laboratorium Konstrukcji Inżynierskich na Uniwersytecie w Surrey.
Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia
Lista wyróżnień i nagród odebranych przez Zygmunta Stanisława Makowskiego jest imponująca. W 1971 roku otrzymał specjalną nagrodę od Instytutu Inżynierów Konstrukcyjnych za swoje innowacyjne prace nad projektem hangarów na lotnisku Heathrow. Dwa lata później, w 1972 roku, jego dzieło zostało docenione przez Brytyjską Korporację Stali oraz Brytyjskie Stowarzyszenie Konstrukcji Stalowych, które również wyróżniły projekt hangarów na tym samym lotnisku.
W 1974 roku przyznano mu nagrodę Golden Wing, którą ufundował Międzynarodowy Klub Ekspertów Tworzyw Sztucznych. A w 1977 roku, jego zasługi w dziedzinie konstrukcji przestrzennych zostały uhonorowane Medalem Srebrnego Jubileuszu Królowej Elżbiety II. To wyróżnienie potwierdziło jego znaczący wkład w rozwój inżynierii.
W 1980 roku honorowano go tytułem honorowego obywatela Londynu, co stanowi dowód na jego wpływy na rozwój miasta. Dwa lata później, w 1982 roku, Makowski został odznaczony tytułem Fellowship of the City and Guilds of London Institute. Nieustannie rozwijając swoją karierę, w 1986 roku stał się honorowym członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Konstrukcji Powłokowych i Przestrzennych (IASS).
Kulminacją jego osiągnięć naukowych było przyznanie mu w 1989 roku tytułu doktora honoris causa Politechniki Warszawskiej, co potwierdza jego ogromny wpływ na edukację i badania w dziedzinie inżynierii.
Działalność pozanaukowa
Zygmunt Stanisław Makowski, znany nie tylko ze swoich badań naukowych, ale również z zastosowania swoich spostrzeżeń w praktyce budowlanej, przyczynił się do stworzenia wielu niezwykle istotnych projektów budowlanych. Jego ekspertyza i doświadczenie były kluczowe w procesie projektowania znaczących konstrukcji na całym świecie.
- konstrukcja dachu Takhti Stadium w Teheranie, współ projektowana z H. Nooshinem i J.W. Butterworthem,
- kratownice przykrywające zespół pięciu pawilonów wystawowych w Nancy,
- krata na King Hussein Sports Stadium w Ammanie,
- przestrzenna rama nad Laboratorium Badań Hydraulicznych Rządu Hiszpanii w Madrycie,
- kopała Indira Gandhi Stadium w Nowym Delhi,
- hangary lotnicze na lotnisku Heathrow w Londynie.
Ważne publikacje
Ważnym aspektem działalności Zygmunta Stanisława Makowskiego są jego istotne publikacje, które miały znaczący wpływ na rozwój inżynierii budowlanej. Oto lista jego najważniejszych dzieł:
- stalowe konstrukcje przestrzenne, 1963,
- analiza, projekt i konstrukcja dwuwarstwowych krat, 1981,
- analiza, projekt i konstrukcja wzmocnionych kopuł, 1984,
- analiza, projekt i konstrukcja wzmocnionych sklepień kolebkowych, 1985.
Przypisy
- Gerard Parke, Seyed Alireza Behnejad. Zygmunt Stanisław Makowski: pionier konstrukcji przestrzennych. „Architectus – Pismo Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej”, 2014, nr 4(40), s. 33–40. [dostęp 17.09.2015 r.]
- a b c d Zygmunt Stanisław Makowski – biogram. Centrum Informatyzacji Politechniki Warszawskiej. [dostęp 18.09.2015 r.]
- a b Andrzej Ulmer: Doktorzy Honoris Causa Politechniki Warszawskiej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2000.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Wojciech Suchorzewski | Stanisław Kozierski | Wiesław Holajn | Bogdan Laszczka | Władysław Wagner (inżynier) | Michał Malinowski (elektronik) | Henryk Trebert | Stefan Raczyński | Marian Kontkiewicz | Paweł Goldkraut | Lucjan Landau | Tomasz Franciszek Bartmański | Kazimierz Leski | Andrzej Horodecki | Andrzej Zalewski (informatyk) | Jan Kacprzak (inżynier) | Edward Klopmann | Stanisław Panczakiewicz | Edward Sułkowski | Józef Antoni BorettiOceń: Zygmunt Stanisław Makowski