Jerzy Korolec


Jerzy Bartłomiej Korolec, urodzony 24 sierpnia 1933 roku w Warszawie, pozostawił po sobie znaczący ślad w polskiej historii i filozofii. Zmarł tragicznie 29 sierpnia 2000 roku w tym samym mieście, gdzie spędził niemal całe swoje życie.

Był nie tylko uznawanym historykiem oraz filozofem, ale także osobą zaangażowaną w sprawy międzynarodowe. W latach 1993–1997 pełnił funkcję ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej w Słowacji, gdzie reprezentował Polskę w ważnych kwestiach dyplomatycznych.

Życiorys

Jerzy Korolec rozpoczął swoją edukację w VI Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Reytana w Warszawie, które ukończył w 1950 roku. Następnie kontynuował studia w zakresie filozofii oraz historii na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Całe jego życie zawodowe było ściśle związane z Instytutem Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, gdzie pełnił funkcję profesora i, od 1991 roku, kierownika Zakładu Historii Filozofii Starożytnej i Średniowiecznej.

Korolec był jednym z pierwszych doktorów, których wypromowano w tym instytucie, a jego rozprawa, której tytuł brzmi „Compendium divinorum” Heimeryka de Campo, została obroniona w 1962 roku. W 1973 roku uzyskał habilitację na podstawie swojej pracy „Filozofia moralna Jana Burydana. Paryski wzór krakowskich dysput z zakresu „Etyki” w pierwszej połowie XV wieku”. W 1984 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a siedem lat później tytuł profesora zwyczajnego.

Był jednym z założycieli oraz wieloletnim redaktorem naczelnym czasopisma „Mediaevalia Philosophica Polonorum”, a także redaktorem „Materiałów i Studiów Zakładu Historii Starożytnej i Średniowiecznej”. Prowadził szerokie badania naukowe nad średniowiecznymi rękopisami, które realizował nie tylko w Polsce, ale również w Czechach i w Bibliotece Jagiellońskiej. Jego badania obejmowały także staże naukowe, które odbył we Francji, Belgii, Niemczech oraz Pradze. Korolec utrzymywał również bliskie kontakty z paryskim Institut de recherche et d’histoire des textes.

W ciągu swojej kariery naukowej Jerzy Korolec opublikował ponad 70 pozycji dotyczących głównie filozofii późnego średniowiecza oraz edycji tekstów. Napisał monografie na temat myślicieli z Pragi i Krakowa z XIV i XV wieku oraz badał rękopisy pochodzące z ich kręgów. Był jednym z pionierów badań nad ideami tego okresu w Polsce i Czechach, a jego główne zainteresowania skupiały się na rękopisach z komentarzami do dzieł Arystotelesa.

W latach 1991-1997 pełnił funkcję kierownika polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego w Bratysławie, gdzie początkowo działał jako konsul generalny, a następnie, od 1 stycznia 1993 roku, jako ambasador RP w Słowacji, po podziale Czechosłowacji.

Jerzy Korolec został odznaczony Orderem Podwójnego Białego Krzyża II klasy w 1997 roku, a także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, przyznanym za wybitne zasługi w służbie dyplomatycznej tego samego roku.

Był ojcem czwórki dzieci, w tym Marcina Korolca. Po swojej śmierci został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 19-5-4/5/6.

Przypisy

  1. DaveD. Keating: Marcin Korolec – Persistent Pole [online], POLITICO, 06.11.2013 r. [dostęp 11.02.2019 r.]
  2. Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1950. wne.uw.edu.pl. [dostęp 27.05.2022 r.]
  3. 25. rocznica nawiązania stosunków polsko-słowackich [online], bratyslawa.msz.gov.pl [dostęp 11.02.2019 r.]
  4. Nadanie orderów – Prawo.pl [online], prawo.pl [dostęp 11.02.2019 r.]
  5. a b Jerzy Bartłomiej Korolec [online], gazeta.pl, 13.09.2000 r. [dostęp 11.02.2019 r.]
  6. Malgorzata M. Wojcieszyňska: Veľvyslanec Poľskej republiky v SR prof. Jerzy Korolec v týchto dňoch končí svoju diplomatickú misiu [online], www.sme.sk, 17.02.1997 r. [dostęp 11.02.2019 r.]
  7. Rozmowa Andrzeja Wernica z Wiesławem Żurawskim. „Wiadomości Historyczne: czasopismo dla nauczycieli”. Tom 22 (1979), Nr 2, s. 86, 1979. Warszawa: Polskie Towarzystwo Historyczne.
  8. Cmentarz Stare Powązki: PRUSZYŃSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 01.12.2019 r.]

Oceń: Jerzy Korolec

Średnia ocena:4.48 Liczba ocen:8