Hipolit Oleszyński

---

Życiorys

Dzieciństwo

Hipolit Oleszyński przyszedł na świat w rodzinie katolickiej, gdzie jego rodzice wywodzili się z klasy średniej. W atmosferze pełnej religijności i posłuszeństwa od najmłodszych lat, chłopiec uczył się wartości związanych z wiarą ojców. Niestety, jego dzieciństwo naznaczone było tragedią, gdyż stracił rodziców i musiał zadowolić się jedynie podstawowym wykształceniem.

W parafii, w której dorastał, otrzymał pozwolenie od lokalnego księdza na angażowanie się w różne usługi podczas mszy, co zaszczepiło w nim pragnienie poświęcenia się działaniom religijnym. W wieku piętnastu lat postanowił, że zostanie księdzem. Niestety, jego aplikacja do seminarium duchownego nie została zaakceptowana, co przyjął jako swoje pierwsze życiowe niepowodzenie.

Poszukiwanie drogi życiowej

Driven by a desire to serve God within the Catholic Church, Oleszyński wyruszył w podróż, opuszczając swoje rodzinne strony. Jego droga prowadziła przez Niemcy, Austrię oraz Włochy, gdzie pracował dorywczo, aby móc się utrzymać. W Rzymie, pełen nadziei, ponownie zgłosił się do seminarium, jednak ponownie nie został przyjęty, co stało się dla niego ogromnym rozczarowaniem.

Ostateczne zamknięcie drzwi do kariery kapłańskiej skutkowało w nim utratą wiary, aczkolwiek przekonanie o istnieniu wyższej siły wciąż trwało. Wątpliwości dotyczące religii prawdziwej skłoniły go do wyjazdu do Francji, gdzie w wieku 23 lat zainteresował się ideami socjalistycznymi.

Po kilku latach spędzonych w Francji, powrócił do Polski, gdzie w domu swojego brata zetknął się ze spirytyzmem. Oleszyński miał otwarty umysł, jednak szybko zrezygnował z takich eksperymentów. Po odbyciu obowiązkowej służby w armii carskiej, spotkał baptystów, od których po raz pierwszy w życiu otrzymał Nowy Testament, co wzbudziło w nim nowe zainteresowanie treścią Pisma Świętego.

Wyjazd do Stanów Zjednoczonych

Po zakończeniu służby wojskowej, podobnie jak przyjaciel baptysta, postanowił udać się do Ameryki. W 1891 roku, mając 34 lata, wyruszył ze Hamburga do Nowego Jorku, a następnie do Chicago. W tym okresie posługiwał się wieloma językami, jednak nie znał jeszcze angielskiego.

Po trzech miesiącach pobytu w Chicago, Oleszyński spotkał C. Antoszewskiego, który sprzedawał Biblię imigrantom. Antoszewski zaznajomił go z pierwszym tomem Wykładów Pisma Świętego w języku angielskim, przetłumaczywszy treść na język polski. W sierpniu 1893 roku miał miejsce ważny moment w jego życiu – przyjął chrzest na pierwszej Konwencji Generalnej Międzynarodowego Stowarzyszenia Badaczy Pisma Świętego w Chicago.

Badacze Pisma Świętego

W 1893 roku Oleszyński włączył rodzeństwo Wierzyłło w grono swoich wiernych, dzieląc się z nimi naukami Badaczy Pisma Świętego. Dwa lata później panna Wierzyłło została jego żoną, a para doczekała się pięciorga dzieci.

W 1895 roku postanowił odwiedzić swoją rodzinę w Warszawie, aby dzielić się z nimi swoimi nowymi przekonaniami. Niestety, został tam źle przyjęty, co bardzo go rozczarowało. W drodze powrotnej do Chicago odwiedził Egipt i Wielką Piramidę, a po powrocie zyskał uznanie wśród amerykańskiej Polonii, gdyż C.T. Russell powierzył mu odpowiedzialność za działalność w tym środowisku.

W 1896 roku Oleszyński założył pierwszy polski zbór w Chicago, którego liczba członków wkrótce wzrosła z pięciu do dwudziestu dwóch. W kolejnych latach, gdy zaczął częściowo znać język angielski, przetłumaczył i wydrukował kilka broszur katechetycznych. W tym czasie jego żona prowadziła mały zakład wyrobu sztucznych kwiatów, co umożliwiło rodzinie finansowe wsparcie dla jego działalności kaznodziejskiej.

Wyjazdy do Polski

W 1911 roku, na prośbę W. Kina, Oleszyński odwiedził Polskę, przemierzając miejsca takie jak Warszawa, Łódź i Kraków. Kilka lat później, po wybuchu I wojny światowej, jego czwarty wyjazd trwał aż 18 miesięcy, podczas gdy jego żona troszczyła się o dom i pięcioro dzieci w jego nieobecności.

W 1915 roku Oleszyński został zaproszony przez C.T. Russella do Brooklynu, gdzie miał zająć się polskim wydaniem „Strażnicy”, co czynił aż do 1918 roku. W 1916 roku organizował polską konwencję Badaczy Pisma Świętego, która przyciągnęła uwagę wielu uczestników.

Wolni Badacze Pisma Świętego

Jako tłumacz polskiej edycji „Strażnicy”, Oleszyński miał również na celu przetłumaczenie siódmego tomu Wykładów Pisma Świętego, jednak po przetłumaczeniu czterech rozdziałów zrezygnował z dalszej pracy. W końcu 1918 roku odłączył się od Towarzystwa Strażnica i stał się zwolennikiem Pastoralnego Instytutu Biblijnego.

W Chicago zyskał uznanie wśród Polonii, a po pewnym czasie powołał nowy zbór, a także wspierał inne grupy opozycyjne, które przyjęły nazwę Wolnych Badaczy Pisma Świętego. W styczniu 1919 roku rozpoczął wydawanie alternatywnego czasopisma „Strażnica”, ale z powodu braku funduszy, publikacja została wstrzymana po dwóch latach.

Ostatni raz przybył do Polski w 1922 roku, gdzie jego wizyta w dużej mierze przyczyniła się do podziałów wśród Badaczy Pisma Świętego. Po powrocie do Ameryki, wznowił wydawanie gazetki „Straż”, musiał jednak zmienić nazwę wydania ze względu na kwestie prawne. Oleszyński zmarł w 1930 roku, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii polskiego ruchu religijnego.

---

Oceń: Hipolit Oleszyński

---