Marcin Łyskanowski

---

Życiorys

Marcin Łyskanowski to uznany lekarz i historyk medycyny, który swoje edukacyjne kroki stawiał w VI Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Reytana w Warszawie, gdzie ukończył naukę i zdobył maturę w 1949 roku. Następnie zdecydował się na studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie, które zakończył w 1955 roku. Doktorat uzyskał w 1968 roku, a kolejne etapy jego rozwoju naukowego wiążą się z tytułami doktora habilitowanego, który otrzymał w 1970 roku, oraz tytułem profesora nadzwyczajnego nadanym mu w 1986 roku, a w 1995 roku został profesorem zwyczajnym.

W latach 1972–2001 Marcin Łyskanowski pełnił funkcję kierownika Zakładu Historii Medycyny na Akademii Medycznej, co dodatkowo umocniło jego pozycję w środowisku medycznym. W tym samym czasie, od 1972 do 1977 roku, zasiadał jako prezydent Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny. Jego wkład w rozwój tej dziedziny był nieoceniony, szczególnie jako jeden z założycieli Unii Polskich Pisarzy Medyków, której przewodniczył od 1978 roku.

Warto również zaznaczyć, że Łyskanowski był aktywnym członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Historii Medycyny oraz współpracował z „Archiwum Historii i Filozofii Medycyny”, gdzie w latach 1977–1993 sprawował funkcję zastępcy redaktora naczelnego. Dodatkowo, w latach 1990–1992 był częścią Komitetu Historii Nauki i Techniki Polskiej Akademii Nauk.

Po zakończeniu swojego życia, Marcin Łyskanowski zostawił po sobie istotne dziedzictwo i został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, w kwaterze 65B-5-5, co stanowi symboliczny koniec jego wpływu na medycynę i historię.

Twórczość

Marcin Łyskanowski to autor, którego twórczość zdecydowanie zasługuje na uwagę. W jego dorobku literackim można znaleźć wiele znaczących dzieł, które mają wpływ na polską literaturę oraz medycynę. Oto lista najważniejszych pozycji:

• Mury cytadeli (1962),
• Zapiski warszawskiego konsyliarza (1965),
• Ostatnie sprawozdanie archiatra (1967),
• Portret mistrza medycyny (1970),
• Testament mistrza chirurgii (1974),
• Medycyna i lekarze dawnej Warszawy (1974),
• Gwiazda doktora Oczki (1977),
• Siedem zwycięstw medycyny (1979),
• Doktor Karol S. (1980),
• Doktor Grodecki (1982),
• Rejony doktora Grodeckiego (1983),
• Sokrates uczeń Hipokratesa (1987),
• Miłość w domu obłąkanych (1991, wydana pod pseudonimem Ludwik Międzyborski).

Nagrody i wyróżnienia

Marcin Łyskanowski otrzymał liczne wyróżnienia za swoje wkłady w kulturę oraz działalność społeczną.

Został odznaczony m.in. odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1974) i Złotym Krzyżem Zasługi (1980).

---

Oceń: Marcin Łyskanowski

---