Jan Tataj


Jan Tataj, urodzony 14 czerwca 1907 roku w Warszawie, a zmarły 26 września 1996 roku w tym samym mieście, był postacią o znaczącym wpływie w historii Polski.

Pełnił on funkcję podpułkownika oraz był oficerem aparatu bezpieczeństwa w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, co wskazuje na jego związki z instytucjami państwowymi tamtego czasu.

Życiorys

Jan Tataj był synem Filipa i Marii Tatajów. Jego kariera była związana z Polską Partią Robotniczą oraz Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą. W trakcie swojej działalności pełnił funkcję kierownika Sekcji „A” Wydziału II Samodzielnego MBP, a także szefa Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Kielcach, który później został przekształcony w WUBP w Lublinie. Tataj nadzorował początkowy etap operacji „Cezary”, mającej na celu rozbicie resztek antykomunistycznego podziemia.

W swojej karierze brał udział w operacji osaczenia i ujęcia Zdzisława Brońskiego, znanego jako Uskok. Prowadził negocjacje z nim przez właz bunkra, co świadczy o jego bezpośrednim zaangażowaniu w działania operacyjne. W latach 1947–1949 pełnił funkcję dyrektora Departamentu III Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, a po 1949 roku został zwolniony ze służby. Jednakże jego działania zostały ocenione negatywnie i w 1953 roku skazano go na karę 15 lat więzienia.

W 1947 roku Jan Tataj został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, co stanowiło wyraz uznania za jego wcześniejszą działalność. Ostatecznie spoczął na Cmentarzu Północnym w Warszawie, gdzie można go wspominając delektować się historią jego życia.

Przypisy

  1. Żołnierze Wyklęci [online], reacclimatize50.rssing.com [dostęp 03.05.2019 r.]
  2. a b Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 03.05.2019 r.]
  3. Lipiński 2020 ↓, s. 111.
  4. Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze.
  5. Monitorpolski.gov.pl/mp/1947/s/51/M1947051000001.pdf.

Oceń: Jan Tataj

Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:6