Edward Szydełkiewicz


Edward Szydełkiewicz, urodzony 30 grudnia 1894 roku w Warszawie, to postać, której życie i działalność zapisały się w kartach historii Polski. Zmarł on 20 sierpnia 1920 roku pod Brańszczykiem, podczas ważnych wydarzeń związanych z wojną polsko-bolszewicką.

Był on porucznikiem Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej, a jego odwaga oraz zasługi na polu bitwy zostały docenione, co zaowocowało przyznaniem mu Orderu Virtuti Militari, najwyższego odznaczenia wojskowego w Polsce.

Życiorys

Edward Szydełkiewicz przyszedł na świat jako syn Wacława oraz Eweliny z domu Dębska. W roku 1913 z powodzeniem ukończył Gimnazjum Pawła Chrzanowskiego w Warszawie. Następnie podjął studia na Politechnice Ryskiej, zlokalizowanej na Łotwie. W dniu 20 maja 1916 roku został powołany do służby w Armii Imperium Rosyjskiego. W trakcie pełnienia swoich obowiązków wojskowych, uczęszczał do szkoły wojskowej, a po jej ukończeniu brał udział w zmaganiach na frontach I wojny światowej w ramach 103 Brygady Artylerii. Jego służba wojskowa prowadziła go do I Korpusu Polskiego, gdzie dowodził generał Józef Dowbor-Muśnicki.

11 listopada 1918 roku Edward zaciągnął się do nowo odrodzonego Wojska Polskiego, otrzymując przydział do 8 pułku artylerii polowej. W jego szeregach od 23 stycznia 1919 roku walczył na froncie wojny polsko-bolszewickiej, awansując do stopnia porucznika. W roku 1920 pełnił obowiązki dowódcy 2 baterii w swoim pułku. W dniu 7 czerwca 1920 roku, podczas walk pod Pilczą, prowadząc intensywny ostrzał pozycji rosyjskich, znacząco przyczynił się do ochrony oddziału polskiej piechoty przed rozbiciem.

Za swoje heroiczne czyny został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Niestety, Edward tragicznie zginął w trakcie bitwy pod Brańszczykiem, która miała miejsce w okolicy Wyszkowa. Uznawany jest za kawalera.

Przypisy

  1. a b c d e f Polak (red.) 1993 r., s. 210.
  2. Kraszewski 1929 r., s. 36.

Oceń: Edward Szydełkiewicz

Średnia ocena:4.95 Liczba ocen:19