Leszek Lamparski


Leszek Lamparski, urodzony 30 października 1936 roku w Warszawie, to postać o bogatym bagażu zawodowym, która pełniła kluczowe role w strukturach polskich służb porządkowych. Był oficerem i pułkownikiem Milicji Obywatelskiej, a także nadinspektorem Policji.

W latach 1990–1991 sprawował funkcję komendanta głównego Policji, co stanowi istotny element w historii polskiej policji. Jego działalność miała znaczący wpływ na kształtowanie porządku publicznego w Polsce w okresie transformacji ustrojowej.

Życiorys

Leszek Lamparski rozpoczął swoją karierę zawodową w 1961 roku, kiedy to złożył przysięgę w Milicji Obywatelskiej. Wyszedł z edukacją, która obejmowała studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego, a także dalsze kształcenie w Szkole Oficerskiej MO w Szczytnie.

W trakcie swojej służby w Milicji Obywatelskiej, Lamparski awansował na wiele odpowiedzialnych stanowisk. Zaczynał jako milicjant, następnie pełnił rolę inspektora, a później naczelnika wydziału. Jego kariera w MO kontynuowała się przez różne etapy, obejmując pozycje zastępcy komendanta miejskiego oraz wojewódzkiego MO, a w końcu doszedł do pozycji szefa Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych z siedzibą w Wałbrzychu.

W latach 1988-1989 pełnił ważną rolę zastępcy szefa Służby Bezpieczeństwa, a wkrótce po tym, w roku 1989, został szefem Służby Kadr, Szkolenia i Wychowania Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. W momencie przekształcania Milicji Obywatelskiej w policję, objął 20 maja 1990 rok funkcję komendanta głównego, którą z powodzeniem sprawował aż do 18 czerwca 1991 roku.

Przypisy

  1. Dane z IPN. rejestr.io. [dostęp 15.09.2018 r.]

Oceń: Leszek Lamparski

Średnia ocena:4.73 Liczba ocen:9