Jan Górny (duchowny)

---

Życiorys

Jan Górny, po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w Gimnazjum im. Władysława IV w Warszawie w roku 1932, podjął decyzję o wstąpieniu do wyższego seminarium duchownego w stolicy. Po zakończeniu swojej formacji duchowej, w dniu 11 czerwca 1938 roku, otrzymał święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa Stanisława Galla. Jako nowo wyświęcony kapłan, został skierowany do pracy jako wikariusz w Nowym Dworze Mazowieckim.

W trakcie swojej posługi duszpasterskiej pracował w różnych parafiach na terytorium archidiecezji warszawskiej, między innymi w Powsinie, w parafii Świętej Trójcy mieszczącej się w Warszawie na Solcu, gdzie zastał go wybuch powstania warszawskiego. Poza tym, pełnił funkcję duszpasterza w Brwinowie oraz Żychlinie. W czasach niemieckiej okupacji brał aktywny udział w działaniach Rady Głównej Opiekuńczej, a po tragicznych wydarzeniach wojennych został wysiedlony wraz z mieszkańcami Warszawy i trafił do obozu przejściowego w Pruszkowie, znanego jako Dulag 121.

W latach 1953-1960 pełnił rolę proboszcza w Lipcach Reymontowskich. Następnie, od 1961 do 1993 roku, był piątym proboszczem parafii św. Kazimierza w Pruszkowie, gdzie zastąpił księdza prałata Edwarda Tyszkę. W okresie od 1973 do 1993 roku pełnił także funkcję dziekana dekanatu pruszkowskiego. Działalność Górnego w Kościele nie ograniczała się tylko do parafii; od 1974 roku był członkiem Prymasowskiej Rady Budowy Kościołów.

W 1967 roku wyróżniony został przywilejem rokiety i mantoletu, a w 1973 roku otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości od papieża Pawła VI. W 1979 roku uzyskał tytuł kanonika prymasowskiej kapituły łowickiej. W 2009 roku, papież Benedykt XVI nadał mu godność protonotariusza apostolskiego supra numerum. Ponadto, Jan Górny był zasłużonym Honorowym Obywatelmi Miasta Pruszkowa.

W chwili swojej śmierci był najstarszym kapłanem archidiecezji warszawskiej. Jego pogrzeb zgromadził wielu uczestników, w tym przedstawiciele władz miejskich i powiatowych, a sam ceremonia została przewodniczona przez metropolitę warszawskiego, kardynała Kazimierza Nycza.

Wybrane publikacje

Jan Górny, ceniony duchowny, ma na swoim koncie wiele istotnych publikacji, które odzwierciedlają jego zaangażowanie w życie duchowe i religijne. Oto niektóre z nich:

• Homilie nowego tysiąclecia (Rachocki i S-ka, cop. Pruszków 2005),
• Homilie w Roku Jubileuszowym 2000: homilie od 29 listopada 1998 do 7 stycznia 2001 roku związane z przygotowaniem i przeżyciem Roku Jubileuszowego 2000 (Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej, Warszawa 2001),
• Nasze pielgrzymowanie po świętej polskiej ziemi (Rachocki i S-ka, cop. Pruszków 2001),
• Ojczyzna to wielki zbiorowy obowiązek (Rachocki i S-ka, cop. Pruszków 2001),
• Sługa Boży Prymas Tysiąclecia w życiu jednego kapłana (Wydawnictwo Archidiecezji Warszawskiej, Warszawa 2001).

Publikacje te stanowią cenny wkład w polską literaturę religijną oraz są nieocenionym źródłem wiedzy dla wielu wiernych i badaczy.

---

Oceń: Jan Górny (duchowny)

---