Andrzej Retke był wybitnym przedstawicielem duchowieństwa katolickiego w Polsce, którego życie i osiągnięcia zasługują na szczególne uznanie. Urodził się 29 listopada 1851 roku w Warszawie, gdzie również spędził większość swojego życia, aż do tragicznego zakończenia, które miało miejsce 24 kwietnia 1907 roku.
Retke był nie tylko prezbiterem rzymskokatolickim, ale także profesorem Cesarskiej Rzymskokatolickiej Akademii Duchownej w Petersburgu, co świadczy o jego głębokiej wiedzy i wpływie w świecie teologicznym. Jego stanowisko jako archidiakona łowickiego ukazuje zaś znaczenie, jakie miał w lokalnej społeczności religijnej oraz w hierarchii kościelnej.
Życiorys
Andrzej Retke był synem Mikołaja i Teodory z Przezdembskich, a także bratem Stanisława. Swoją edukację rozpoczął w III Gimnazjum w Warszawie. W 1869 roku podjął naukę w warszawskim Seminarium Duchownym Św. Jana, a następnie, w latach 1873–1877, kontynuował studia w Akademii Duchownej w Petersburgu. W dniu 14 lipca 1875 roku przyjął święcenia kapłańskie w Petersburgu.
Po powrocie do Warszawy w 1877 roku, sprawował funkcję wikariusza w kilku parafiach, w tym w kościele katedralnym Św. Jana. Wziął także czynny udział w pracach komisji odpowiedzialnej za skatalogowanie biblioteki byłej Akademii Duchownej w Warszawie.
W latach 1884–1902, Retke pełnił zaszczytną rolę profesora homiletyki, patrologii oraz ceremonii w Akademii Duchownej w Petersburgu. Od 1890 rok rozszerzył swoje kompetencje o nauki z zakresu prawa kanonicznego oraz kazuistyki prawnej, a od 1898 roku był inspektorem Akademii. W 1895 roku wyróżniony został tytułem papieskiego prałata domowego.
W 1902 roku wrócił do kraju, gdzie objął posadę proboszcza w Łowiczu oraz archidiakona miejscowej kapituły katedralnej. Jego zasługi zostały dostrzegane, a za osiągnięcia otrzymał odznaczenie Orderu Św. Anny i Orderu Św. Stanisława. Andrzej Retke znalazł swój ostatni spoczynek na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 30-5-17/18).
Był autorem wielu publikacji dotyczących prawa małżeńskiego i teologii, w tym podręcznika pt. Patrologiae compendium scholis accomodatum z 1889 roku, jak również rozprawy zatytułowanej Wykład budowy hymnów w księgach liturgicznych zawartych (1891). Pracę tę dedykował arcybiskupowi warszawskiemu Wincentemu Popielowi.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: RETKE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 20.12.2019 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Karol Mikoszewski | Edward Dietz | Kazimierz Ginter | Ryszard Danielczyk | Franciszek Emil Lauber | Alfred Bentkowski | Jan Kazimierz Denhoff | Ryszard Dąbrowski (duchowny) | Maria Izabela Wiłucka-Kowalska | Karol Śliwowski | Eugeniusz Kupski | Marcin Hintz | Jadwiga Zamoyska | Henryk Hoser | Jan Górny (duchowny) | Alfred Tschirschnitz | Janusz Narzyński | Arseniusz (Smoleniec) | Ludwik Ignacy Riaucour | Jan CharytańskiOceń: Andrzej Retke