Jan Charytański

---

Życiorys

Jan Charytański, rozpoczął swoją drogę w zakonie jezuitów 14 lipca 1939 roku. Po wielu latach studiów i formacji, 29 czerwca 1952 roku, miał zaszczyt przyjąć święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa Eugeniusza Baziaka. Dalsze zobowiązania życiowe w zakonie złożył 15 sierpnia 1956, kiedy to po raz ostatni przyjął śluby zakonne.

W 1957 roku objął stanowisko prefekta Gimnazjum im. Tadeusza Reytana w Warszawie, co stanowiło ważny krok w jego karierze pedagogicznej. Zdobył wiedzę teoretyczną, kończąc studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz Papieskim Wydziale Teologicznym „Bobolanum” w Warszawie. Jego poszukiwania naukowe zostały uwieńczone doktoratem z katechetyki w roku 1966, a następnie habilitacją w 1972 roku.

W 1977 roku Jan Charytański otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego na Akademii Teologii Katolickiej, a sześć lat później awansował do rangi profesora zwyczajnego. Swoją wiedzą dzielił się jako wykładowca w Bobolanum, a także współtworzył Centrum Katechetyczne, które miało na celu wydawanie podręczników do katechezy.

Jest autorem oraz współautorem ponad 150 publikacji, w tym takich dzieł jak: „Bóg z nami”, „Trudna droga wychowawcy”, „Kim jestem jako człowiek i chrześcijanin” oraz „Rzeczywistość miłości w katechizmie Kościoła katolickiego”. W 1989 roku pod jego pomocą Zbigniew Marek uzyskał stopień naukowy doktora.

Po zakończeniu ziemskiej wędrówki, Jan Charytański został pochowany w grobowcu Zgromadzenia Jezuitów. Miejsce jego spoczynku znajduje się na Cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 216-1/2/5/6-37/38/38.

---

Oceń: Jan Charytański

---