Franciszek Emil Lauber

---

Życiorys

Franciszek Emil Lauber miał swoje korzenie w rodzinie, która przez wiele pokoleń była związana z ewangelickim duchowieństwem. Jego ojciec, superintendent Karol Beniamin Lauber, był osobą znaną w Warszawie, a także dziadek Gottlob Beniamin, który pełnił funkcję proboszcza luterańskiego w Śmiglu, wybrali tę drogę zawodową. Matką Franciszka była Anna Dorota z domu Riedel, żyjąca w latach 1775–1849. W rodzinie Lauberów często bywał znany kompozytor – Fryderyk Chopin, co zapewne przyczyniło się do tego, że Franciszek opanował język niemiecki.

W okresie młodzieńczym Franciszek uczęszczał razem z Chopinem do Liceum Warszawskiego, a po jego ukończeniu, około 1827 roku, rozpoczął studia z zakresu teologii na uniwersytecie im. Fryderyka Wilhelma we Wrocławiu. Po ukończeniu edukacji, objął stanowisko proboszcza ewangelickiego w Przasnyszu. W 1835 roku ożenił się z Natalią Karoliną z Herbstów, z którą doczekał się czterech dzieci. Jego synowie: Maurycy, który został prawnikiem, oraz Emil (1838–1890) i Zygmunt (1840–1899) aktywnie brali udział w Powstaniu Styczniowym, w wyniku czego zostali skazani na katorgę w Rosji.

Pomimo ograniczonej wiedzy na temat pozostałych aspektów życia Franciszka Laubera, warto zaznaczyć, że jest on jednym z bohaterów cyklu „Opowieści o starej Warszawie” Wiktora Gomulickiego i często pojawiał się w korespondencji Chopina. Po śmierci, wszyscy członkowie rodziny Lauber zostali pochowani na cmentarzu ewangelickim w Warszawie, w miejscu oznaczonym numerem Al.6 nr 8.

---

Oceń: Franciszek Emil Lauber

---