Ewa Matuszewska

---

Życiorys

Ewa Matuszewska była osobą o niezwykłym życiorysie, będąc córką Ignacego, który pełnił funkcję pułkownika Wojska Polskiego, a także był pierwszym szefem Oddziału II Sztabu Generalnego. Jej matką była Stanisława z domu Kuszelewska, również niezwykle utalentowana, bo pisarka oraz tłumaczka literatury pięknej. W młodości zaangażowała się w harcerstwo, będąc zastępową w Warszawskiej Żeńskiej Drużynie Harcerskiej oraz odnosiła sukcesy jako sportsmenka i pilotka szybowcowa.

W 1937 roku zakończyła edukację w Gimnazjum Państwowym im. Juliusza Słowackiego, a rok później rozpoczęła studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W obliczu wybuchu II wojny światowej, kontynuowała swoją edukację w trybie tajnym. We wrześniu 1939 roku, w trakcie obrony stolicy, Ewa oraz jej matka pracowały na punkcie opatrunkowym w Szpitalu Dzieciątka Jezus, gdzie zdobywała cenne umiejętności. Równocześnie ukończyła szkołę pielęgniarską oraz kursy specjalistyczne, które umożliwiły jej ratowanie ciężko rannych.

Podczas niemieckiej okupacji zaangażowała się w działalność konspiracyjną, przynależąc do sanitarnej służby w Szarych Szeregach. Wkrótce potem służyła w batalionie „Parasol”, gdzie przyczyniła się do przygotowania akcji na SS Rottenführera Alfreda Milke, co miało miejsce 5 października 1943 roku.

W czasie powstania warszawskiego stała na czołowej linii, pełniąc rolę kierowniczki sanitariatu w pułku „Baszta”. Dodatkowo, była zastępcą ppor. K. Grzybowskiego „Misiewicza”, lekarza w kompanii O-2 batalionu „Olza”, działając w zgrupowaniu. Niestety, na skutek walk powstańczych, została ranna. Tragiczny finał jej życia miał miejsce 26 września 1944 roku, kiedy to została rozstrzelana przez niemieckich żołnierzy w budynku znajdującym się przy alei Niepodległości 117/119, gdzie niestety zginęli także pacjenci, którzy przebywali w tym momencie w placówce.

W pamięci narodu zapisała się jako bohaterka, odznaczona w 1944 roku Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami oraz Krzyżem Walecznych. Pośmiertnie została również odznaczona Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari na mocy rozkazu Dowódcy AK nr 512 z 2 października 1944 roku (Nr krzyża 12930). Jej miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Wojskowym na Powązkach, kw. A-24-9-1.

Warto również dodać, że Ewa Matuszewska była przybraną córką generała Ludomiła Rayskiego. Z dniem 13 lutego 2020 roku, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Andrzej Duda, pośmiertnie awansował ją do stopnia podporucznika, co stanowi dodatkowe wyróżnienie dla tej niezwykłej postaci, która złożyła wielką ofiarę dla ojczyzny.

Upamiętnienie

W stolicy Polski znajduje się kilka wyjątkowych miejsc, które upamiętniają działalność Ewy Matuszewskiej. Ich istota jest nie tylko historyczna, ale również kulturalna, przyciągają uwagę mieszkańców oraz turystów.

• Tablica pamiątkowa na domu rodzinnym przy ul. Idzikowskiego 25 w Warszawie, odsłonięta 27 września 2014 r.,
• Tablica pamiątkowa na skwerze Stanisława Broniewskiego „Orszy” przy ulicy Puławskiej w Warszawie, odsłonięta w październiku 2010 r.

---

Oceń: Ewa Matuszewska

---