Tadeusz Puget

Wojsko i służby mundurowe

Tadeusz Marek Puget, urodzony 18 czerwca 1900 roku w Warszawie, był postacią o istotnym znaczeniu w historii Polski. Jego życie zakończyło się 1 grudnia 1977 roku, również w stolicy. Puget był podporucznikiem Armii Krajowej, co podkreśla jego zaangażowanie w działalność niepodległościową w trudnych czasach II wojny światowej.

Warto zaznaczyć, że Tadeusz Puget był odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, co świadczy o jego odwadze i poświęceniu. Jego działalność i osiągnięcia pozostają ważnym przykładem patriotyzmu i determinacji w dążeniu do wolności.

Życiorys

Tadeusz Puget, urodzony jako obywatel Francji, pochodził z rodziny Jana Franciszka, przemysłowca, oraz Jadwigi z domu Tańskiej. W jego rodzinie znajdowali się czterej bracia: Mieczysław, Jerzy, Zbigniew i Jan, z czego dwaj pierwsi zmarli w dzieciństwie. Ukończył Gimnazjum Realne Mariana Rychłowskiego oraz był bardzo zaangażowany w skauting. W listopadzie 1918 roku zdecydował się ochotniczo wstąpić do odradzającego się Wojska Polskiego, w ramach którego trafił do Warszawskiego Batalionu Piechoty. Wkrótce dołączył do 21 Pułku Piechoty „Dzieci Warszawy”.

Na dalszym etapie swojej służby, Tadeusz został przeniesiony do 2 Dywizjonu Artylerii Konnej. Niestety, podczas bitwy pod Cycowem, która miała miejsce w dniach 15-16 sierpnia 1920, odniósł poważne obrażenia, w wyniku których przez całe życie borykał się z ubytkami słuchu. W drugiej połowie 1921 roku, po tragicznej śmierci ojca w sierpniu, przejął kierowanie rodzinnym interesem, którym były „Zakłady Introligatorsko-Graficzne Puget, Jarzyna Spółka z o.o.”. Po spłaceniu wspólnika w 1935 roku stał się jedynym właścicielem przedsiębiorstwa, a także uzyskał obywatelstwo polskie.

Od jesieni 1939 roku Tadeusz działał w konspiracji, początkowo w Organizacji Wojskowej „Wilki”, a następnie w Związku Walki Zbrojnej oraz Armii Krajowej. W 1942 roku objął funkcję kwatermistrza V rejonu w VI Obwodzie Praga Armii Krajowej. W jego mieszkaniach oraz w budynkach firmy odbywały się szkolenia, ćwiczenia, a także magazynowano broń i amunicję. Za swoje zasługi w konspiracji w 1944 roku został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. W czasie powstania warszawskiego przebywał na Pradze.

Po wyzwoleniu stolicy Warszawy, Tadeusz i jego wspólnik założyli niewielki zakład prywatny, który jednak został zlikwidowany w 1952 roku. Wkrótce został wcielony do Ludowego Wojska Polskiego, a jego przynależność do Armii Krajowej wywołała szykany wobec niego. Pracował w różnych wydawnictwach artystycznych jako redaktor techniczny oraz w Spółdzielni Pracy „Marchlewski” na stanowisku kierownika technicznego. Dodatkowo, był głównym konstruktorem w biurze projektów Spółdzielni „Samopomoc Inwalidzka” i aktywnie uczestniczył w Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, szczególnie dbając o rodziny kombatantów.

Tadeusz Puget był żonaty od 1924 roku z Janiną Siennicką (1904–1984) i mieli razem córkę Wandę Martę (1925–2004), która była łączniczką Armii Krajowej w czasie powstania. Zmarł w Warszawie, a jego ostatni spoczynek znajduje się razem z żoną i córką na cmentarzu Powązkowskim (kwatera: 62, rząd: 4, miejsce: 6 i 7).

Odznaczenia

Tadeusz Puget zdobył liczne odznaczenia, które potwierdzają jego niezwykłą odwagę i poświęcenie. Wśród nich znajdują się:

  • krzyż srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 12652,
  • krzyż walecznych,
  • krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • srebrny krzyż zasługi z mieczami,
  • krzyż Armii Krajowej,
  • krzyż partyzancki.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: Puget, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 26.06.2020 r.]
  2. Polak (red.) 1999, s. 82-83.
  3. Polak (red.) 1999, s. 82.
  4. Tadeusz Marek Puget.

Oceń: Tadeusz Puget

★★★★★
Średnia ocena:4.45 Liczba ocen:23