Czesław Krzowski

---

Życiorys

Czesław Krzowski przyszedł na świat w stolicy Polski, Warszawie, w rodzinie w której ojciec, Antoni, był garbarzem, a matka, Eugenia, pochodziła z Sadowskich. Jego młode lata przypadły na burzliwe czasy I wojny światowej, kiedy to w dniach od 6 grudnia 1915 do 10 sierpnia 1916 pełnił służbę na froncie wołyńskim w nie do końca określonej formacji Legionów Polskich. W tym czasie brał czynny udział w licznych bitwach, tak jak m.in. pod Polską Górą, przez Optową, aż po dramatyczny odwrót znad Styru i Stochodu.

9 kwietnia 1917 roku został zarejestrowany w Komisariacie Werbunkowym do Wojska Polskiego w Włocławku, gdzie podczas swojego pobytu był nominowany do odznaczenia Krzyżem Wojskowym Karola, nadawanym przez Austrię. Po zakończeniu działań wojennych, Krzowski służył w 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie, gdzie wykazał się nie tylko odwagą, ale i talentami organizacyjnymi.

Na mocy decyzji z 3 maja 1922 roku, został zweryfikowany jako kapitan z datą starszeństwa na 1 czerwca 1919 roku, zajmując 1705. lokatę w korpusie oficerów piechoty. Kolejnym ważnym krokiem w jego karierze wojskowej miało miejsce 18 lutego 1928 roku, kiedy to otrzymał awans na stopień majora z datą starszeństwa na 1 stycznia 1928 roku, zajmując 174. lokatę w korpusie oficerów piechoty.

W pierwszej połowie 1928 roku, Krzowski został przeniesiony do 77 Pułku Piechoty w Lidzie, gdzie objął dowództwo II batalionu. W lipcu 1929 roku sprawował funkcję obwodowego komendanta Przysposobienia Wojskowego, a w marcu 1931 roku został ponownie przesunięty, tym razem na stanowisko kwatermistrza. Z dniem 31 grudnia 1931 roku, po wielu latach służby, przeszedł w stan spoczynku. W 1934 roku, jako oficer stanu spoczynku, był zarejestrowany w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień w Poznaniu Miasto, z przydziałem do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII, co świadczy o jego statusie w czasie przygotowań do potencjalnego konfliktu zbrojnego.

Rok 1932 zaznaczył się w jego życiu nową rolą, kiedy to objął stanowisko burmistrza Grodziska Wielkopolskiego. Trzy lata później, 1 maja 1935 roku, został mianowany burmistrzem tymczasowym Nowego Tomyśla. Krzowski przeżył również osobiste zmiany; w 1921 roku, po rozwodzie z pierwszą żoną (która pozostała anonimowa), przeszedł na wyznanie ewangelicko-reformowane. W kościele ewangelicko-reformowanym w Warszawie, 25 kwietnia 1922 roku, poślubił Zofię Józefę z Mirewiczów, co skomplikowało jego dotychczasowe życie osobiste, jednakże nadało mu nowy bieg.

Ordery i odznaczenia

Czesław Krzowski, znany ze swoich zasług w walce o niepodległość, został uhonorowany wieloma odznaczeniami za swoje osiągnięcia. W szczególności, wyróżnienia te obejmują:

• Krzyż Niepodległości – przyznany 6 czerwca 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
• Krzyż Walecznych – nadany dwukrotnie.

---

Oceń: Czesław Krzowski

---