Eugeniusz Koecher


Eugeniusz Koecher, znany również pod pseudonimem „Kołczan”, to postać, która wpisała się na stałe w historię Polski. Urodził się 10 listopada 1920 roku w Warszawie, gdzie również spędził ostatnie chwile swojego życia, zmarł bowiem 8 sierpnia 1944 roku w tym samym mieście.

Jego życie wypełnione było zaangażowaniem w działalność harcerską oraz walkę o wolność ojczyzny. Jako podharcmistrz oraz porucznik Armii Krajowej, Koecher miał znaczący wkład w działania wojenne. Pełnił rolę dowódcy plutonu „Alek” w ramach kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”.

Eugeniusz Koecher, jako uczestnik powstania warszawskiego, zrealizował swoje marzenia o walce za wolność, będąc wzorem odwagi i determinacji w obliczu trudnych czasów.

Lata młodzieńcze

Eugeniusz Koecher, syn kierowcy samochodowego, wyruszył na swoją drogę edukacyjną, ucząc się w szkole zawodowej. Od najmłodszych lat wykazywał zainteresowania aktywnościami w grupach rówieśniczych.

W ramach swojego zaangażowania, należał do 42. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej, która była częścią Hufca Mokotów (Okręg Południe).

Konspiracja

Człowiek o imieniu Eugeniusz Koecher był aktywnym uczestnikiem grup szturmowych Szarych Szeregów, włączając się w działalność Organizacji Małego Sabotażu „Wawer”.

W dniu 8 maja 1941 roku, szczęśliwie uniknął aresztowania przez Gestapo, gdyż został ostrzeżony o nadchodzącej akcji w mieszkaniu Ryszarda Jaworowskiego, gdzie przebywał pod przybranym imieniem „Kołczan”. Uciekł przez okno, co uratowało mu życie.

Po zdradzie ze strony Mieczysława Wiącka, który nawiązał współpracę z Gestapo, Eugeniusz musiał opuścić Warszawę. Próbował przedostać się do Wojska Polskiego na Zachodzie, jednak jego plany zostały pokrzyżowane, gdy został zatrzymany w Rzeszy i zmuszony do pracy przymusowej. Po krótkim czasie zdołał jednak uciec.

Niestety, los ponownie go nie oszczędził. Aresztowany na granicy Generalnego Gubernatorstwa, trafił do Arbeitsamtu, lecz i stamtąd udało mu się zbiec. Ponownie dołączył do Szarych Szeregów, nie poddając się trudnościom.

Warto podkreślić, że Eugeniusz był jednym z uczestników akcji mającej na celu wykonanie wyroku na Oberscharführerze SS Herbercie Schultzu, znanym z brutalnych przesłuchań, podczas których torturował Jana Bytnara. Jego determinacja i odwaga pozostają w pamięci jako znakomity przykład oporu przeciwko okupantom.

Akcje

Eugeniusz Koecher był osobą o bogatym dorobku w działaniach zbrojnych, które miały miejsce w czasie II wojny światowej. Oto niektóre z jego kluczowych akcji, które miały znaczący wpływ na walkę z okupantem:

  • Uczestnictwo w akcji pod Arsenałem, gdzie był członkiem sekcji „Sten I”. W uznaniu za odwagę, otrzymał w maju 1943 roku Krzyż Walecznych,
  • Nieoceniona rola w akcji w Celestynowie, gdzie działał jako celowniczy rkm-u,
  • Dowodzenie akcją Sieczychy, gdzie przewodził grupie „Atak II”, która przeprowadzała atak na strażnicę z lewej strony,
  • Akcja Wilanów, w której pełnił również funkcję dowódcy grupy „Posterunek I”, mającej na celu likwidację niemieckiej żandarmerii oraz policji granatowej,
  • Przywództwo w akcji na trasie Tłuszcz–Urle, gdzie był dowódcą operacji polegającej na wykolejeniu i ostrzelaniu niemieckiego pociągu,
  • Angaż w akcję Par. I, która miała miejsce w leśnej bazie.

Działania Eugeniusza Koechera odzwierciedlają nie tylko jego odwagę i determinację, ale także strategiczne myślenie, które były kluczowe dla sukcesu operacji w tamtych trudnych czasach.

Powstanie warszawskie

W czasie Powstania Warszawskiego, Eugeniusz Koecher był aktywnym uczestnikiem walk naWoli, gdzie pełnił funkcję dowódcy plutonu „Alek” w ramach kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”. Uczestniczył w wyzwoleniu Gęsiówki, co stanowiło istotny moment w jego bojowej karierze.

Niestety, tragicznie zginął 8 sierpnia, kiedy to został trafiony kulą w głowę podczas obrony cmentarza ewangelickiego na Woli, co podkreśla jego poświęcenie w walce o wolność.

Odznaczenia

W zbiorze wyróżnień Eugeniusza Koechera znajdują się cenne odznaczenia wojskowe, które świadczą o jego odwadze i wkładzie w obronę kraju.

  • krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari,
  • krzyż Walecznych (dwukrotnie).

Przypisy

  1. Stanisław Broniewski: Akcja pod Arsenałem. Wrocław: KRIS Ltd., 1993 r., s. 147. ISBN 83-900931-1-1.

Oceń: Eugeniusz Koecher

Średnia ocena:4.57 Liczba ocen:11