Aleksander Reszczyński

---

Życiorys

Aleksander Reszczyński był postacią o bogatej biografii, której losy splatały się z ważnymi wydarzeniami historycznymi okresu I i II wojny światowej. Jako członek Polskiej Organizacji Wojskowej, jego zaangażowanie w działania na rzecz niepodległości było widoczne już w czasie konfliktu z lat 1914-1918. W 1918 roku aktywnie uczestniczył w rozbrajaniu niemieckich oddziałów, co miało kluczowe znaczenie dla kształtującej się, nowej rzeczywistości politycznej w Polsce.

Po zakończeniu wojny, przystąpił do Straży Narodowej, której celem było zapewnienie porządku publicznego. W marcu 1919 roku, przekształcając swoje działania, związał się z Milicją Ludową, dominującą wówczas pod władzą Polskiej Partii Socjalistycznej. Niestety, po jej rozwiązaniu w 1919 roku, Reszczyński stał się członkiem Policji Państwowej, gdzie jego kariera zaczęła nabierać tempa.

Jako współorganizator batalionów policyjnych, odegrał ważną rolę w tworzeniu 213. Ochotniczego Pułku Piechoty, choć nie brał udziału w konfliktach zbrojnych. W 1919 roku objął stanowisko komendanta III Posterunku PP w Lublinie, a od 1922 roku sprawował już funkcje komendanta Policji w Lublinie oraz Wilnie.

Przez następne lata awansował na różnorodne stanowiska w miastach takich jak Lwów oraz Kraków. Jego kariera w Policji Państwowej przeciągnęła się do roku 1939, kiedy to, w wyniku wybuchu II wojny światowej, został ewakuowany z Lublina. Następnie wprowadzając nową organizację – Obywatelską Straż Bezpieczeństwa, Reszczyński zyskał uznanie jako organizator służb porządkowych, co przysparzało mu również pewnych kontrowersji.

W 1940 roku po aresztowaniu inspektora Mariana Kozielewskiego, Reszczyński objął stanowisko komendanta Policji Polskiej w Warszawie. Prowadził działania mające na celu poprawienie wizerunku i funkcjonowania policji, przyczyniając się do ograniczenia negatywnych zjawisk w służbach.

Jego postawa apolityczna sprawiła, że Reszczyński nie wstąpił do ruchów konspiracyjnych, co w połączeniu z jego brakiem zaangażowania w działania wywrotowe sprawiło, że był postrzegany jako kontrowersyjny, co negatywnie wpłynęło na jego dziedzictwo. Zginął tragicznie w nocy z 4 na 5 marca 1943 roku w zamachu przeprowadzonym przez Grupę Specjalną Gwardii Ludowej.

Jego ciało pochowano na cmentarzu Powązkowskim, a przez długie lata jego osoba była obciążona fałszywymi oskarżeniami o kolaborację. Jednak w 1977 roku, komisja z Londynu orzekła, że nie ma dowodów na to, by Reszczyński był zdrajcą, a jego służba dla Państwa Podziemnego była znacząca.

Warto dodać, że jego żoną była Marta Reszczyńska-Stypińska, znana polska poetka i dramatopisarka, co świadczy o artystycznych tradycjach w rodzinie Reszczyńskich.

---

Oceń: Aleksander Reszczyński

---