Czesław Chmielewski (działacz niepodległościowy)

Wojsko i służby mundurowe

Czesław Chmielewski, znany również pod pseudonimem „Rafał”, to postać, która na stałe wpisała się w historię działaczy niepodległościowych w Polsce. Urodził się on 11 lipca 1894 roku w Warszawie, gdzie również spędził swoje życie. Jego działalność podczas ważnych wydarzeń historycznych czyni go jedną z kluczowych postaci tej epoki.

Jako kapitan piechoty Wojska Polskiego, Chmielewski odegrał istotną rolę na polu walki o niepodległość, angażując się w działania, które przyczyniły się do kształtowania nowoczesnego państwa polskiego. Jego życie zakończyło się tragicznie 21 sierpnia 1924 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie dziedzictwo, które do dziś jest przedmiotem zainteresowania historyków i miłośników historii Polski.

Życiorys

Czesław Chmielewski, urodzony 11 lipca 1894 roku w Warszawie, pochodził z rodziny o bogatych tradycjach patriotycznych. Jego ojciec, Franciszek, był powstańcem styczniowym oraz dozorca więziennym, a matka, Matylda z Niewińskich, również miała wpływ na jego kształtowanie się jako patriotę.

Już w czasach nauki w Gimnazjum Wojciecha Górskiego rozpoczął działalność w ruchach narodowych. Chmielewski był aktywnym członkiem Organizacji Młodzieży Narodowej, a później wstąpił do Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie”, gdzie przez pewien okres pełnił funkcję kierownika w swojej szkole. Dodatkowo, w jego działaniach nie mogło zabraknąć zaangażowania w tajne harcerstwo.

W obliczu nadchodzącej wojny Chmielewski w 1914 roku wstąpił do Związku Walki Czynnej, a latem tego samego roku podjął trening strzelecki w Krakowie. Po ukończeniu kursu został skierowany do 4 plutonu Pierwszej Kompanii Kadrowej, biorąc udział w kluczowych walkach i marszach 1 pułku piechoty, aż do sierpnia 1916 roku. W trakcie wojny został dwukrotnie ranny – podczas bitwy pod Łowczówkiem w grudniu 1914 roku oraz w bitwie pod Konarami w maju 1915 roku.

Po tym okresie, Chmielewski przeszedł do kawalerii i kontynuował swoją służbę w Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), gdzie pełnił rolę komendanta w obwodzie kolneńskim w Okręgu Łomżyńskim. W lipcu 1917 roku został aresztowany przez Niemców i spędził czas w obozach jenieckich, takich jak te znajdujące się w Czersku, Lichtenchorst oraz Holzemünden. Po walce z gruźlicą w 1918 roku, został zwolniony i powrócił do Warszawy, gdzie zaangażował się w rozbrajanie wojsk niemieckich.

W listopadzie 1918 roku przystąpił do Wojska Polskiego, służąc w Departamencie Gospodarczym Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisku sierżanta. Zaledwie rok później, 1 października 1919 roku, został awansowany na podporucznika i przeniesiony do rezerwy. W międzyczasie rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, jednocześnie pracując jako sekretarz sądu w Łukowie. W 1920 roku, w momencie zaostrzenia konfliktu z bolszewikami, został ponownie powołany do czynnej służby, walcząc w szeregach 64 Pułku Piechoty.

Niestety, Czesław Chmielewski zmarł 21 sierpnia 1924 roku w Warszawie, po długiej walce z gruźlicą.

Ordery i odznaczenia

W uznaniu zasług Czesława Chmielewskiego, działacza niepodległościowego, przyznano mu liczne ordery oraz odznaczenia, które odzwierciedlają jego oddanie dla sprawy wolności Polski.

  • Krzyż Srebrny orderu Wojennego Virtuti Militari nr 7123 – 17 maja 1922,
  • Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 19 grudnia 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
  • Odznaka Pamiątkowa „Pierwszej Kadrowej”.

Przypisy

  1. M.P. z 1933 r. nr 292, poz. 318.
  2. 6 sierpień: 1914 - 1934, Warszawa: Zarząd Główny Związku Legjonistów Polskich, 1934, s. 19.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 128 z 6.12.1924 r., s. 720.
  4. Pomarański 1937, s. 325.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 1 z 4.01.1923 r., s. 5.
  6. Polak (red.) 1993, s. 33.
  7. a b c d e f g Żołnierze Niepodległości.

Oceń: Czesław Chmielewski (działacz niepodległościowy)

★★★★★
Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:6