Ulica Włodarzewska w Warszawie

---

Historia

Ulica Włodarzewska to ważna arteria, której historia nawiązuje do dawnej wiejskiej drogi, wzdłuż której istniała wieś Szczęśliwice. Ta droga, w przeszłości, biegła na zachód od Szosy Krakowskiej, kierując się ku Włochom. Na zachodnim końcu tej trasy krzyżowała się z inną, co sprawiło, że teren ten zyskał miano Budki Szczęśliwickie.

W 1916 roku, w ramach procesu rozszerzania obszaru Warszawy, do XXIII okręgu miejskiego przyłączono Rakowiec. W efekcie tego wydarzenia część Szosy Krakowskiej oraz odcinek drogi do Szczęśliwic stały się częścią granic miasta. Ulice nowo powstałe nazwano Grójecką oraz Solipsowską, nawiązując do miejscowości, do których prowadziły – Grójec oraz Solipse.

W 1951 roku, w wyniku dalszego rozwoju Warszawy, cała ulica Solipsowska znalazła się w jej obrębie. Na ten czas kończyła się ona na skrzyżowaniu z ulicą Naukową i krzyżowała się z torami Elektrycznej Kolei Dojazdowej, później przekształconej w Warszawską Kolej Dojazdową, a także kolei radomskiej. Na skrzyżowaniu Solipsowskiej z Drawską mieścił się przystanek Warszawa Szczęśliwice. 12 kwietnia 1954 roku zmieniono nazwę na Włodarzewską.

W późniejszych latach zmodernizowano torowisko linii radomskiej i nowej trasy WKD. Dołożono odcinek Alej Jerozolimskich, łącząc dworzec Warszawa Główna Osobowa z granicami miasta. Modernizacja torowiska spowodowała likwidację przejazdu, a nowe połączenie Włodarzewskiej z Alejami Jerozolimskimi zaprojektowano w formie bezkolizyjnej, co uniemożliwiło przejazd ulicą Włodarzewską na wprost przez Aleje. Niestety, w wyniku tych zmian ulica Włodarzewska została podzielona na trzy fragmenty, z których każdy nie ma bezpośredniego połączenia — odcinek od Grójeckiej do Alej Jerozolimskich, nowy odcinek prowadzący na północ od oryginalnego przebiegu między torowiskiem a ulicą Jutrzenki oraz odcinek od Alej do Budek Szczęśliwickich, który prowadził do ulicy Popularnej (po zmianach granicy z ulicą Naukową).

W wyniku kolejnych reform przewidujących podział administracyjny Warszawy, pierwszy odcinek Włodarzewskiej został w Ochocie, natomiast pozostałe dwa trafiły we Włochy (jeden na granicy z Ochotą, częściowo pozostawiając się w jej obrębie). Dlatego planowano wyłączenie fragmentu leżącego na pograniczu Włoch i Ochoty z numeracji Włodarzewskiej, aby włączyć go do ulicy Jutrzenki. Ostatecznie, 6 listopada 2014 roku, ten odcinek trafił do nowego odcinka ulicy Szybkiej. 15 stycznia 2015 roku, odcinek na zachodzie otrzymał nazwę Wiktoryn, a pozostały odcinek leżący we Włochach został pozbawiony nazwy. W następnym roku rozciągnięto nazwę Wiktoryn na odcinek do Budek Szczęśliwickich. Wiktoryn pochodzi od folwarku, do którego prowadziła ta droga w XIX wieku, a także od późniejszej części miasta.

Od lat 90. XX wieku, ulica zaczęła przechodzić znaczące zmiany, związane z intensywną urbanizacją. Wzdłuż ulicy powstawały nowe bloki mieszkalne, a okolica stała się atrakcyjna dzięki bliskości parku Szczęśliwickiego oraz niedużej odległości od centrum stolicy. W 2008 roku uruchomiono tam linię autobusową, numer 208, a ze względu na wąski pas drogi zdecydowano się na jej obsługę jednokierunkową przez krótkie autobusy. W 2015 roku rozpoczęto prace modernizacyjne mające na celu poszerzenie ulicy i wprowadzenie kanalizacji burzowej. W wyniku intensywnej urbanizacji na obszarze wzdłuż Włodarzewskiej zauważalna staje się tzw. miejska wyspa ciepła.

Ważniejsze obiekty

Ulica Włodarzewska w Warszawie to miejsce, które kryje w sobie wiele interesujących obiektów. W tej okolicy wyróżniają się następujące miejsca:

• Kamienica Brunona i Leona Wilmanów, zbudowana w 1935 roku, została wpisana do gminnej ewidencji zabytków i znajduje się pod adresem ul. Grójecka 184,
• Budynek Colosseum, gdzie mieści się m.in. siedziba Narodowego Funduszu Zdrowia – ul. Grójecka 186,
• Ambasada Albanii, ul. Altowa 1,
• Park Szczęśliwicki,
• Kościół parafii św. Grzegorza Wielkiego, ul. Włodarzewska 54,
• Krzyż ku pamięci żołnierzy 7. Pułku Armii Krajowej „Garłuch”, którzy zostali zamordowani podczas egzekucji 2 sierpnia 1944 roku – ul. Włodarzewska 67 (przy torach kolejowych).

W rejonie, gdzie przerwano ciągłość ulicy, znajduje się przystanek kolejowy Warszawa Aleje Jerozolimskie. Dodatkowo, ulica Wiktoryn usytuowana jest w pobliżu pierwszego w Polsce sklepu sieci Castorama, który odnajdziemy pod adresem ulica Popularna 71, oraz sklepu Black Red White na ul. Popularnej 75. Warto również wspomnieć o zespole biurowców Kopernik Office Buildings, który usytuowany jest na Al. Jerozolimskie 172/180.

Wzdłuż ulicy Włodarzewskiej, w 2019 roku, występowała jedna stacja Veturilo (Stacja nr 9560 Włodarzewska–Maszynowa).

Inne ulice o tej samej nazwie

W 1921 roku użytkownicy stolicy nadali nazwę Włodarzewska dotychczasowej ulicy Spokojnej, znajdującej się na Mokotowie. Z biegiem lat, w latach trzydziestych, ten odcinek ulicy został wchłonięty przez nowo wytyczanąaleję Niepodległości, co z pewnością miało wpływ na jego dotychczasową historię.

Równocześnie, po rozszerzeniu granic Warszawy i włączeniu do stolicy obszaru Włochy, na obszarze ówczesnej Ochoty zachowała się kolejna ulica, którą pierwotnie nazywano Solipsowską. W wyniku akcji zmiany nazw w 1954 roku, decyzją odpowiednich władz, postać tej ulicy została przekształcona i nadano jej nazwę związaną ze Szczęśliwicami.

W późniejszym okresie, ulica Solipsowska we Włochach została zmieniona na Solipską, co również pokazuje dynamikę nazw ulic w stolicy oraz ich historyczny kontekst.

---

Oceń: Ulica Włodarzewska w Warszawie

---