Ulica Wojciecha Oczki w Warszawie

Ulice i place

Ulica Wojciecha Oczki jest niezwykle istotnym fragmentem warszawskiej sieci ulicznej, znajdującym się w dzielnicy Ochota. Stanowi ona ciąg komunikacyjny, który łączy ulicę Chałubińskiego z ulicą Lindleya.

Znajdując się w tej popularnej lokalizacji, ulica Oczki odgrywa ważną rolę w współczesnej infrastrukturze miasta, wnosząc swój wkład w rozwój urbanistyczny oraz codzienne życie mieszkańców.

Historia

Ulica Wojciecha Oczki, która została wytyczona w 1865 roku, stanowi kontynuację na zachód ulicy Wspólnej. W roku 1921 przyznano jej obecną nazwę. W początkowym okresie zabudowę ulicy tworzyły drewniane obiekty rosyjskich koszar artylerii, zlokalizowane w pobliżu ulic: Wspólnej, Koszykowej oraz Chałubińskiego, które z biegiem lat zostały zastąpione budynkami murowanymi.

W latach 1897–1901 na północnej stronie ulicy, w obrębie dawnego folwarku świętokrzyskiego, wzniesiono Szpital Dzieciątka Jezus. W budynku wówczas umieszczono nie tylko szpital, ale także elektrownię, kuchnię, pralnię oraz magazyny żywności. W latach 1900–1902, na rogu ulic Oczki oraz wcześniej znanej jako ul. Żelazna (dziś Lindeya), powstała cerkiew Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, zbudowana z myślą o potrzebach szpitala.

W latach 1899–1901, u zbiegu z ulicą Chałubińskiego, powstał gmach Collegium Anatomicum zaprojektowany przez Antoniego Jabłońskiego-Jasieńczyka. Niedawno wybudowany budynek zachwycał neobarokowym stylem i bogatym wystrojem rzeźbiarskim. W okresie między 1921 a 1925 architekt Tadeusz Zieliński przeprowadził szeroką rozbudowę pawilonu rosyjskich koszar kawalerii, adaptując go na Gmach Medycyny Sądowej (nr 1) w stylu neoklasycystycznym.

Następnie, w latach 1937–1938, pod numerem 5 zrealizowano budynek Ambulatorium, znany później jako Dom Medyka. Projekt tego obiektu, wykonany przez Stanisława Odyńca-Dobrowolskiego, stanowił doskonały przykład funkcjonalizmu. W latach 1930–1932 na południowym rogu ulic Oczki i Chałubińskiego powstał gmach Dowództwa Korpusu Ochrony Pogranicza, również w stylu funkcjonalistycznym.

Podczas II wojny światowej zabudowa ulicy uległa zniszczeniu w wyniku radzieckich nalotów w 1942 i 1943 roku. Po zakończeniu powstania warszawskiego, w wyniku działań niemieckich, zniszczono narożny segment Collegium Anatomicum oraz szpitalny pawilon kotłowni i maszynowni, a Gmach Medycyny Sądowej został podpalony.

Ważniejsze obiekty

Ulica Wojciecha Oczki w Warszawie jest znana z wielu znaczących obiektów, które mają kluczowe znaczenie dla życia społecznego i naukowego miasta. Poniżej przedstawiamy wybrane instytucje znajdujące się w tej okolicy:

Przypisy

  1. Paweł Przeciszewski: Warszawa. Prawosławie i rosyjskie dziedzictwo. Warszawa: Agencja Wydawnicza Egros, 2011, s. 115.
  2. a b Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 15. Objazdowa–Ożarowska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2011, s. 70.
  3. a b c d Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 15. Objazdowa–Ożarowska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2011, s. 69.
  4. a b Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 15. Objazdowa–Ożarowska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2011, s. 68.
  5. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 141.
  6. Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 242.
  7. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 562.
  8. Zofia Podgórska-Klawe: Szpitale warszawskie 1388–1945. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 219.
  9. Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 188.

Oceń: Ulica Wojciecha Oczki w Warszawie

★★★★★
Średnia ocena:4.92 Liczba ocen:17