Ulica Floriańska w Warszawie

---

Historia

Ulica Floriańska, znana wcześniej jako Konstantynowska, została ustanowiona w roku 1863, co czyni ją jedną z kluczowych ulic, które pełniły funkcję promieniującą od powstałego wówczas placu Weteranów 1863 r. To właśnie w tym samym okresie zrealizowane zostały inne ulice, w tym aleja Kazimierza Lisieckiego „Dziadka”, obecnie istniejąca jako alejka w parku Praskim, oraz ul. Łukasińskiego, której drugi koniec stał się fundamentem dla ul. Jasińskiego.

Rozwój tego rejonu związany był z budową mostu Aleksandryjskiego, znanego również jako Kierbedzia, z lat 1859–1864. Pierwszym obiektem, który powstał przy placu Weteranów, był kościół św. św. Michała Archanioła oraz Floriana, zrealizowany według projektu Józefa Piusa Dziekońskiego. Na początku plac ten nosił nazwę placu Floriańskiego, a przy samej Floriańskiej, pod numerem 2, powstał Zakład dla Wdów po Poległych Żołnierzach i Oficerach, wybudowany u zbiegu z ul. Jagiellońską, z inicjatywy rosyjskiego Czerwonego Krzyża.

Po odzyskaniu niepodległości budynek ten przekształcił się w Schronisko dla Weteranów Powstania 1863, a obecnie mieści się tam kuria warszawsko-praska. Zmiana nazwy ulicy z Konstantynowskiej na Floriańską miała miejsce w październiku 1916 roku, co nastąpiło nawiązując do wezwania kościoła. Warto również dodać, że do 1916 roku nazwę Floriańskiej nosiła późniejsza ul. Jakuba Jasińskiego.

W drewnianych barakach pod nr 4/6 działalność rozpoczęło Towarzystwo Kuchni Ruchomej, które charytatywnie wydawało posiłki dla potrzebujących. Po roku 1910 na tym obszarze zostały wybudowane dwie kamienice czynszowe, z których większa, pod numerem 8, w okresie międzywojennym pełniła funkcję hotelu Wschodniego. Dodatkowo, w 1930 roku, przy numerze 10 powstał gmach mieszczący Wydział Wojskowy Zarządu Miasta.

Rok 1930 przyczynił się również do wybudowania domu parafialnego, który zlokalizowano na tyłach kościoła św. św. Michała Archanioła oraz Floriana. Bliskość do tej świątyni oraz Szpitala Praskiego przyciągała na Floriańską liczne zakłady pogrzebowe, których tam działało aż cztery. Na ulicy można było znaleźć również punkty gastronomiczne, takie jak restauracja „Prażanka” oraz kawiarnia „Gastronomiczna”.

Na miejskiej posesji u zbiegu z Szeroką (obecnie ul. ks. I.Kłopotowskiego) do 1939 roku organizowano różnego rodzaju uroczystości, w tym zabawy taneczne oraz teatrzyki ogródkowe. Ulica ta uniknęła większych zniszczeń podczas niemieckiej okupacji. W 1944 roku, wycofując się na lewy brzeg Wisły, Niemcy zniszczyli kościół św. św. Michała Archanioła i Floriana, podczas gdy pozostała zabudowa ulicy przetrwała. Została również zachowana brukowana nawierzchnia.

Ważniejsze obiekty

Ulica Floriańska w Warszawie jest miejscem, gdzie można znaleźć wiele znaczących monumentów i instytucji kulturalnych. Wśród nich wyróżnia się bazylika katedralna św. Michała i św. Floriana, która jest istotnym punktem w krajobrazie architektonicznym stolicy.

Kolejnym ważnym obiektem jest Radio Warszawa, które znajduje się pod numerem 3. To miejsce pełne historii radiowej, które przyciąga wielu miłośników mediów.

Nie można też zapomnieć o Pomniku Praskiej Kapeli Podwórkowej, który upamiętnia lokalną kulturę muzyczną i jest istotnym punktem na mapie urokliwej dzielnicy.

---

Oceń: Ulica Floriańska w Warszawie

---