Ulica Garbarska w Warszawie


Ulica Garbarska to interesująca i historyczna arteria znajdująca się w jednej z najbardziej malowniczych części Warszawy, a mianowicie w rejonie Powiśla. Owa ulica stanowi kluczowy element pierzei rynku Mariensztackiego, co sprawia, że jest ona istotnym punktem w przestrzeni miejskiej.

Nazwa Garbarskiej została nadana oficjalnie w 1770 roku i nawiązuje do działalności garbarzy, którzy zamieszkiwali tę okolicę. To właśnie oni, poprzez swoją pracę, wpisali się w historię i charakter tego miejsca.

Historia

Ulica Garbarska ma bogatą historię sięgającą lat czterdziestych XVIII wieku. Jej początek datuje się na okres po 1740 roku, kiedy to w roku 1762, stała się częścią nowo utworzonej jurydyki Mariensztadt. Wówczas biegnąc od Krzywopobocznej, z czasem uległa skróceniu do granic ulicy Grodzkiej. Do 1770 roku przy Garbarskiej znajdowało się dwanaście drewnianych dworów oraz ratusz jurydyki Mariensztadt, który początkowo był konstrukcją drewnianą, a po roku 1784 zbudowano jego murowaną wersję.

W końcowym okresie XVIII wieku przy ulicy zaczęły powstawać nowe, parterowe murowane budynki; w roku 1829 pozostały tu jedynie cztery drewniane obiekty. W jednym z nich, w 1822 roku, przyszedł na świat znany poeta Teofil Lenartowicz. W roku 1843 nieopodal Garbarskiej wzniesiono Wiadukt Pancera, który wizualnie zamknął tę ulicę.

Od roku 1847 miały miejsce prace porządkowe na rynku Mariensztackim; w połowie XIX wieku jedyną budowlą przy zachodniej pierzei był ratusz, który przetrwał do 1862 roku. Na dłuższą metę okolica pozostawała zaskakująco spokojna, gdyż jedynie dwa nowe budynki pojawiły się w latach 1891-92. Między rokiem 1910 a 1915, u zbiegu z ulicą Nowy Zjazd, wzniesiono imponującą ośmiopiętrową kamienicę Taubenhausa, która stała się jedną z najwyższych konstrukcji w Warszawie.

W tej kamienicy wejście umieszczone było na poziomie czwartego piętra, a dostęp do niej prowadził pomost z nasypu Wiaduktu Pancera. Przed rokiem 1939, ulica Garbarska miała charakter handlowy, sąsiadując z rynkiem, który był siedzibą targowiska. Mimo że rok 1939 nie przyniósł znacznych zniszczeń, w 1944 roku doszło do pożaru kamienic nr 3 i 5, podczas gdy kamienica Trachtenberga ocalała, ale ostatecznie została zburzona w latach 1948-1949 w czasie budowy osiedla Mariensztat. Wówczas zlikwidowano także jedną z utworzonych przecznic, ulicę Pustą.

Obecna zabudowa ulicy, charakteryzująca się stylem socrealistycznym, w znacznej mierze odbiega od jej historycznego wizerunku.

Upamiętnienia

Na Ulicy Garbarskiej w Warszawie znajdują się istotne elementy upamiętniające ważne wydarzenia i osoby związane z tym miejscem.

W roku 1952 na budynku pod numerem 7 została wmurowana tablica pamiątkowa, która upamiętnia Teofila Lenartowicza, wybitnego artystę i społecznika, który tutaj przyszedł na świat.

Przypisy

  1. Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011 r., s. 147. ISBN 978-83-62189-08-3.
  2. Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w.. Warszawa: Argraf, 2004 r., s. 76. ISBN 83-912463-4-5.

Oceń: Ulica Garbarska w Warszawie

Średnia ocena:4.68 Liczba ocen:11