Ulica Dawna w Warszawie

---

Historia

Ulica Dawna prowadzi swoją historię prawdopodobnie od końca XVI wieku. Została po raz pierwszy wymieniona w dokumentach w roku 1743, gdzie opisana była jako „między tyłami Kanoniów y Szkołami Jezuickimi na Gnojową Górę idąca”. Dopiero w 1772 roku przyjęła obecną nazwę.

Warto zaznaczyć, że przed nadaniem jej formalnej nazwy teren ten był przedmiotem sporu prawnego. Kapituła kolegiaty Świętego Jana bezprawnie zbudowała budynek proboszcza, który znajdował się od strony ul. Jezuickiej, co znacznie ograniczyło dostępność ulicy. W tym czasie jedynym przejściem pozostawała brama pod arkadą, usytuowana w kondygnacji przyziemia.

Rozstrzyganie sporu zaowocowało wydzierżawieniem ulicy kanonikom, którzy zobowiązali się do zapewnienia przejścia przez arkadę. Jednakże, z niewielkimi zmianami w późniejszych latach, ulica stała się ślepym zaułkiem, a po roku 1831 jej koniec zajęły budynki gospodarcze. Z kolei na początku XX wieku arkada została przebudowana na pomieszczenie, które mieściło sklep.

Interesujący jest także fakt, że od założenia Starej Warszawy aż do 1844 roku w rejonie pomiędzy wylotem Dawnej i Celnej, a rzeką Wisłą, istniało wysypisko, znane jako Góra Gnojna.

W dramatycznych wydarzeniach roku 1944 cała zabudowa ulicy uległa zniszczeniu w wyniku pożaru. Na szczęście, po wojnie, w latach 1958–1960, wszystkie domy zostały odbudowane. Odbudowę ulicy zakończono przywróceniem arkadowej bramy oraz wylotu na ul. Jezuicką.

Otoczenie

Wszystkie budynki znajdujące się przy Dawnej są związane z numeracją ulic o zupełnie innych nazwach. Warto zwrócić uwagę na kilka interesujących lokalizacji, które są częścią tego unikalnego otoczenia:

• kamieniczki kanoników, które można znaleźć na ul. Kanonia,
• zabudowania Gimnazjum Zaluscianum, związane z ul. Jezuicka.

---

Oceń: Ulica Dawna w Warszawie

---