Pałac Szustra

Pałace

Pałac Szustra, znany także jako pałacyk Szustra lub pałacyk Lubomirskich, to niezwykle interesująca budowla zlokalizowana w Warszawie, przy ul. Morskie Oko 2. Jego malownicze położenie znajduje się w parku Morskie Oko, który jest częścią pięknej dzielnicy Mokotów. Budowla ta ma szczególne znaczenie nie tylko z uwagi na swoją architekturę, ale również jako siedziba Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego im. Stanisława Moniuszki, które ma długą i bogatą tradycję w promowaniu kultury muzycznej w stolicy.

Pałac ten jest miejscem spotkań i wydarzeń kulturalnych, a jego historia sięga wielu lat wstecz. Ponadto, otaczający go park stanowi idealne tło dla zarówno mieszkańców, jak i turystów, którzy pragną cieszyć się pięknem natury w bliskim sąsiedztwie historycznej architektury.

Historia

W latach 1772–1774, Efraim Szreger zrealizował projekt budowy klasycystycznego pałacyku, który zajął miejsce zniszczonego dworu kupca Burbacha. Obiekt ten, będący piętrową willą o formie kwadratowej, powstał z przeznaczeniem dla marszałkowej księżnej Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej. Stanowił on centralny budynek w założeniu ogrodowym, które zaprojektował Szymon Bogumił Zug. Posiadłość nosiła urokliwą nazwę Mon coteau, co w języku francuskim oznacza „moje zbocze wzgórza”. Niestety, zabudowania gospodarcze oraz ogród nie przetrwały do naszych czasów, a z pozostałości zachowały się jedynie wieża z gołębnikiem, brama oraz glorieta flamandzka, znana jako Domek Mauretański, usytuowana przy ulicy Puławskiej.

W 1776 roku Zug zrealizował istotną przebudowę wschodniej elewacji budynku. Następnie, w 1845 roku, po nabyciu posiadłości przez Franciszka Szustra, wprowadzono kolejne zmiany architektoniczne, tym razem w stylu neogotyckim, które zrealizował Henryk Marconi. W rezultacie dobudowano dwupiętrową oficynę od strony zachodniej. W 1852 roku miała miejsce kolejna adaptacja, tym razem w stylu neorenesansowym, zaprojektowana przez Adama Idźkowskiego.

W roku 1899, w sąsiedztwie pałacu, zbudowano Mauzoleum Szustrów, gdzie spoczęli Franciszek Szuster oraz jego żona Rozalia; jednak w 1973 roku Tadeusz Szuster podjął decyzję o przeniesieniu ich szczątków na cmentarz Powązkowski.

Okres II wojny światowej przyniósł znaczne zniszczenia – Niemcy wycięli niemal cały otaczający park, a sam pałac spłonął w 1944 roku. Po zakończeniu wojny nieruchomość została znacjonalizowana. Prace nad odbudową pałacu rozpoczęto w latach 1962–1965 według projektu Jerzego Brabandera, co pozwoliło przywrócić mu dawną świetność.

Przypisy

  1. Piotr Wierzbicki. Miły Mokotowie!. „Skarpa Warszawska”. 2 (130), s. 17, 02.2020 r.
  2. a b c Tadeusz Jaroszewski: Księga pałaców Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1985, s. 81. ISBN 83-223-2047-7.
  3. Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 184.
  4. a b c Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 185.

Oceń: Pałac Szustra

★★★★★
Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:14