Pałac Branickich w Warszawie (ul. Miodowa)

Pałace

Pałac Branickich to niepowtarzalny obiekt o znaczeniu historycznym, który znajduje się w Warszawie przy ulicy Miodowej 6. Stanowi on nie tylko przykład wspaniałej architektury, ale również cenną część warszawskiego dziedzictwa kulturowego.

Obok głównego budynku do kompleksu pałacowego przynależą oficyny, które ulokowane są przy ulicy Podwale (nr 3 i 5). Historia tego miejsca sięga czasów, gdy w Warszawie powstawały najznamienitsze rezydencje magnackie.

Warto zwrócić uwagę, że pałac został wzniesiony w bezpośrednim sąsiedztwie Zamku Królewskiego, co czyni go jednym z najważniejszych punktów na mapie architektonicznej stolicy.

Historia

W pierwszej połowie XVII wieku w tym samym miejscu znajdował się dwór rodu Sapiehów, który później przeszedł w posiadanie Branickich. W XVIII wieku majątek został zakupiony przez Stefana Mikołaja Branickiego. W latach 40. XVIII wieku powstał pałac, który był projektem Jana Klemensa Branickiego, hetmana wielkiego koronnego. Architektem odpowiedzialnym za jego realizację był Jan Zygmunt Deybel, a jego zespół współtworzyli również Jan Henryk Klemm, Jakub Fontana oraz rzeźbiarz Jan Chryzostom Redler.

Ten późnobarokowy zespół pałacowy składa się z dwóch klasycystycznych oficyn, które otaczają szerokie podwórze. Dostęp do niego zamyka brama od strony ulicy Podwale. Ciekawy jest również przydomek pałacu, który upamiętnia małżonkę hetmana, Izabellę z Poniatowskich, siostrę króla Stanisława Augusta. To właśnie od niej pałac często nazywano „pałacem Pani Krakowskiej”, ponieważ odziedziczyła on tę posiadłość w 1771 roku.

W 1804 roku budynek przeszedł w ręce rodziny Niemojewskich, a w 1817 stał się własnością Stanisława Sołtyka. Na przestrzeni XIX wieku pałac przeszedł wiele przebudów. Do 1949 roku był w posiadaniu Franciszka Salezego Potockiego, do momentu, gdy został mu odebrany na skutek dekretu Bieruta o własności gruntów w Warszawie z 26 października 1945 roku. Niefortunnie, pałac uległ zniszczeniu podczas II wojny światowej, lecz został zrekonstruowany w latach 1947–1953, przyjmując w swoje mury Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego.

W 1965 roku pałac, wraz z oficynami i bramą, został wpisany do rejestru zabytków. Do 2009 roku stanowił jeden z budynków Urzędu m. st. Warszawy. We wrześniu 2008 roku władze miasta rozpoczęły rozmowy z potomkami Potockiego w sprawie zwrotu nieruchomości.

W 2013 roku spadkobiercy Franciszka Salezego Potockiego zdecydowali się sprzedać budynek deweloperowi. W grudniu 2022 roku w pałacu, który połączono z sąsiednim pałacem Szaniawskich, zainaugurowano działalność hotelu Verte, który należy do butikowej sieci Autograph Collection Marriott International.

Inne informacje

Przy wejściu do Pałacu Branickich w Warszawie, zlokalizowanego na ulicy Miodowej, możemy dostrzec przykład historycznego wyposażenia. Od strony dziedzińca znajdują się falistą para zachowanych dwukomorowych gaśników na pochodnie, które nie tylko pełniły funkcję praktyczną, ale także stanowiły ważny element architektoniczny. Dzięki nim, pałac zyskuje na uroku i niezwykłym klimacie.

Przypisy

  1. Hotel w pałacu. sztuka-architektury.pl, 02.02.2023 r. [dostęp 15.05.2023 r.]
  2. Kordian Kuczma. Złoto dla zuchwałych. Warszawska reprywatyzacja. „Skarpa Warszawska”, wrzesień 2016 r., s. 8.
  3. Warszawski ratusz na walizkach [online], wyborcza.pl [dostęp 25.11.2017 r.]
  4. a b Zestawienie zabytków nieruchomych. Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków - stan na 31.03.2019 r. Woj. mazowieckie (Warszawa). [w:] Narodowy Instytut Dziedzictwa [on-line]. nid.pl, s. 39. [dostęp 07.10.2019 r.]
  5. Alfred Lauterbach. Zniszczenie i odbudowa Warszawy zabytkowej. „Kronika Warszawy”, 1971 r., 4(8), s. 58.
  6. Tadeusz Podgórski: Zwiedzamy Warszawę. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1956 r., s. 97.

Oceń: Pałac Branickich w Warszawie (ul. Miodowa)

★★★★★
Średnia ocena:4.56 Liczba ocen:22