Pałac Myślewicki w Warszawie

---

Historia

Pałac Myślewicki w Warszawie został zbudowany na rozkaz Stanisława Augusta Poniatowskiego w latach od 1774 do 1779, według projektu znanego architekta Dominika Merliniego, który zaprojektował go w stylu wczesnoklasycystycznym. Nazwa pałacu wywodzi się od pobliskiej, nieistniejącej wsi Myślewice.

Początkowo w budynku zamieszkiwali dworzanie królewscy, jednak w późniejszych latach przeszedł on w ręce księcia Józefa Poniatowskiego. Warto zauważyć, że w kartuszu nad wejściem znajdują się jego inicjały. W okresie międzywojennym pałac stał się rezydencją komendanta Warszawy, Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego, a potem wicepremiera Eugeniusza Kwiatkowskiego.

Budowla przetrwała II wojnę światową, po której wydział Architektury Zabytkowej Biura Odbudowy Stolicy przekształcił ją w magazyn mebli oraz detali architektonicznych. Pałac zachował status budynku rządowego, a w jego wnętrzach były usytuowane apartamenty gościnne Urzędu Rady Ministrów. W tym miejscu zatrzymywali się znani goście, tacy jak przywódca Jugosławii Josip Broz Tito, indyjska premier Indira Gandhi oraz wiceprezydent Stanów Zjednoczonych Richard Nixon. W 1980 roku budynek został przekazany Muzeum Łazienki Królewskie.

W latach 1958–1970 w jadalni pałacu toczyły się tajne rozmowy między ambasadorami Chińskiej Republiki Ludowej oraz Stanów Zjednoczonych, które doprowadziły do nawiązania stosunków dyplomatycznych między tymi krajami. Zdarzenia te upamiętnia tablica umieszczona przy wejściu do pałacu.

Remont pałacu Myślewickiego zakończono w 2015 roku jako część szerokich prac renowacyjnych realizowanych w kompleksie Łazienek. W ramach renowacji naprawiono więźbę dachową, wymieniono pokrycie dachu na miedziane oraz odnowiono elewację. W 2019 roku przed gmachu odsłonięto pomnik Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego.

Opis budynku

Główny korpus budynku, który składa się z trzech kondygnacji, jest doskonale zaprojektowany i posiada niszę wejściową, która przebiega przez całą jego wysokość. Jest on otoczony ćwierćkolistymi skrzydłami. Fasadę pałacu zdobi ogromna muszla z rzeźbami autorstwa Jakuba Monaldiego, przedstawiająca Zefira i Florę. Charakterystyczne dla tego okresu, łagodne wygięcia dachów nawiązują do chińskich wzorów.

Budynek zachował oryginalny XVIII-wieczny wystrój malarski, w tym polichromie w sieni i na klatce schodowej, wykonane przez Antoniego Herliczkę. W jadalni, zaaranżowanej na parterze, znajdują się weduty miast włoskich, namalowane przez Jana Bogumiła Plerscha, nadwornego artystę Stanisława Augusta. Wyjątkowe przedstawienia obejmują widok zamku i mostu Świętego Anioła w Rzymie, papieskiej willi Piusa VI w Watykanie oraz dwa widoki placu Świętego Marka w Wenecji.

W pokoju krajobrazowym do dziś zachowały się jedne z ośmiu rokokowych widoków z antycznymi ruinami, które także są dziełem Herliczki. Co istotne, w pałacu znajduje się jedna z dwóch zachowanych XVIII-wiecznych łazienek w Polsce (druga to łazienka Izabeli Lubomirskiej z pałacu w Wilanowie). Do dziś przetrwały liczne stiuki, marmurowe wykończenia oraz plafon Zefir i Flora, autorstwa Plerscha, będący jedynym zachowanym malowidłem artysty w pałacowym wnętrzu Warszawy. Ta wyjątkowa łazienka jest połączona sekretnymi schodami z sypialnią umiejscowioną piętro wyżej, co sugeruje, że mogła być wykorzystywana przez samego władcę.

---

Oceń: Pałac Myślewicki w Warszawie

---