Pałac Sapiehów w Warszawie

---

Historia

Pałac Sapiehów, którego budowa miała miejsce w latach 1731–1746, został zaprojektowany w stylu barokowym przez Jana Zygmunta Deybla dla Jana Fryderyka Sapiehy, kasztelana trockiego i późniejszego kanclerza wielkiego litewskiego. Na przestrzeni lat, budynek zmieniał swoją funkcję oraz wygląd, w wyniku czego przeszedł liczne przeobrażenia.

W 1817 roku, kiedy pałac był w opłakanym stanie, przeszedł na własność Komisji Rządowej Wojny Królestwa Polskiego, która zleciła jego przebudowę w stylu klasycystycznym na koszary z lat 1818–1820, pod okiem Wilhelma Henryka Mintera. Niestety, zmiany te doprowadziły do znacznego zniszczenia bogatego wystroju rokokowego elewacji budynku.

Od roku 1820 aż do wybuchu powstania listopadowego, pałac pełnił rolę koszar 4 Pułku Piechoty Liniowej, znanego jako Czwartacy. Po powstaniu listopadowym, aż do ucieczki Rosjan z Warszawy w 1915 roku, służył jako koszary dla wojska rosyjskiego. Wówczas jego elewacja doznała dalszych zniszczeń, w tym skucia boniowania i ryzalitu wejściowego.

W dwudziestoleciu międzywojennym budynek wykorzystywany był jako filia Głównego Wojskowego Szpitala Ujazdowskiego. Niestety, w 1944 roku pałac został zbombardowany i uległ częściowemu spaleniu podczas walk toczonych przez Niemców.

W latach 1950–1955 Został zrekonstruowany według oryginalnych planów Jana Fryderyka Deybla, a nad jego odbudową czuwała Maria Zachwatowicz. W 1965 roku budynek został wpisany do rejestru zabytków, co potwierdziło jego historyczne znaczenie.

Od 1972 roku w Pałacu Sapiehów znajdowała się Specjalna Szkoła Podstawowa nr 196. W 1999 roku zmieniła swą działalność na Przedszkole Specjalne nr 343 oraz Specjalne Gimnazjum nr 153. Od 2005 roku nazywa się „Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy nr. 15 dla Dzieci Słabosłyszących im. Ottona Lipkowskiego”, kontynuując tym samym swoją misję edukacyjną i wsparcie dla dzieci.

---

Oceń: Pałac Sapiehów w Warszawie

---