Pałac Kossakowskich to wyjątkowa budowla, która znajduje się w sercu Warszawy, w obszarze śródmieścia. Usytuowany przy ul. Nowy Świat 19, pałac ten jest niezwykle istotnym elementem architektonicznym oraz historycznym tego regionu.
Budynek pełnił różnorodne funkcje na przestrzeni lat, a jego elegancka forma przyciąga uwagę zarówno mieszkańców, jak i turystów. Jego bogata historia oraz architektura są przykładami kunsztu, który charakteryzował Warszawę na przestrzeni wieków.
Opis
W 1780 roku Izaak Ollier, kupiec, nabył od Augusta Sułkowskiego działkę, na której postanowił wybudować pałac. Zrealizowana konstrukcja wyróżniała się stylem klasycystycznym, prawdopodobnie opracowanym przez Efraima Schrögera. Budowę zakończono w 1784 roku.
W 1848 roku nieruchomość została zakupiona przez Władysława Pusłowskiego, który zlecił architektowi Henrykowi Marconiemu przebudowę obiektu. W ramach tej transformacji dodano dodatkowe piętro, trzy oficyny oraz balkony. Na elewacji umieszczono korynckie pilastry, a w 1851 roku ustawiono rzeźby symbolizujące muzy: Klio, Uranię, Erato oraz Talię, które wykonał Paweł Maliński.
W 1853 roku, pałac stał się własnością hrabiny Aleksandry z Lavalów Kossakowskiej. Jej mąż, Stanisław Szczęsny Kossakowski, zgromadził w budynku cenne zbiory malarstwa, broni oraz stworzył imponującą bibliotekę. Rok 1858 przyniósł kolejną przebudowę wnętrza, tym razem według planów Franciszka Marii Lanciego.
Po śmierci Kossakowskiego w 1905 roku, pałac odziedziczyło ośmioro spadkobierców. W listę dziedziców wpisani byli: Józef Kossakowski, Michał Stanisław Kossakowski, Jan Eustachy Kossakowski, Maria z Kossakowskich Chrapowicka, Aleksandra z Kossakowskich Łempicka, Zofia z Kossakowskich Meysztowiczowa, Gabriela z Kossakowskich Górska oraz Jadwiga Kossakowska. Z biegiem lat pałac utracił status rezydencji rodowej, a wkrótce przekształcił się w czynszową kamienicę. W 1930 roku został nabyty przez Warszawskie Towarzystwo Ubezpieczeń.
Obiekt doznał znacznych uszkodzeń podczas obrony Warszawy w 1939 roku, a także podczas powstania warszawskiego w 1944 roku. W latach 1949-1950 odbyła się odbudowa pałacu na podstawie projektu Mieczysława Kuzmy. W 1965 roku pałac zyskał status zabytku, a jego historia stała się częścią pamięci warszawskiej społeczności.
W jednym z pomieszczeń pałacu funkcjonowała pracownia Władysława Podkowińskiego, gdzie artysta stworzył swój znany obraz „Szał uniesień” w 1894 roku. To miejsce nabrało wyjątkowego charakteru jako przestrzeń twórcza.
Przypisy
- a b Zestawienie zabytków nieruchomych. Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków – stan na 30.06.2020 r. Woj. mazowieckie (Warszawa). [dostęp 17.08.2020 r.]. Narodowy Instytut Dziedzictwa [on-line]. nid.pl. s. 43.
- a b c Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 174.
Pozostałe obiekty w kategorii "Pałace":
Pałac Kultury i Nauki | Pałac Marii Przeździeckiej w Warszawie | Pałac Młodzieży w Warszawie | Pałac Myślewicki w Warszawie | Pałac Potockich w Warszawie | Pałac Na Wyspie | Pałac Paca w Warszawie | Pałac Pod Blachą | Pałac Przebendowskich w Warszawie | Pałac Przezdzieckich w Warszawie | Pałac Konstantego Zamoyskiego w Warszawie | Pałac Jabłonowskich w Warszawie | Pałac Branickich w Warszawie (ul. Miodowa) | Pałac Biskupów Krakowskich w Warszawie | Pałac Marii Radziwiłłowej w Warszawie | Resursa Obywatelska w Warszawie | Folwark Sielce | Belweder w Warszawie | Arkady Kubickiego | Pałac Sobańskich w WarszawieOceń: Pałac Kossakowskich w Warszawie