Zygmunt Wincenty Strzałecki


Zygmunt Wincenty Rudolf Strzałecki, urodzony 21 stycznia 1873 roku w Warszawie, to postać wyjątkowa w polskim świecie sztuki. Jego życie i twórczość były ściśle związane z miastem, w którym się urodził, i które stało się świadkiem jego artystycznych poszukiwań.

Strzałecki zmarł 2 września 1946 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny. Był on nie tylko malarzem, ale również konserwatorem dzieł sztuki, a jego prace miały istotny wpływ na rozwój polskiego malarstwa.

Życiorys

Urodziny Zygmunta Wincentego Strzałeckiego miały miejsce 21 stycznia 1873 roku w Warszawie, w rodzinie Antoniego Jana, herbu Oksza, oraz jego małżonki Heleny z domu Wołk. Jego ojciec prowadził firmę zajmującą się dekoracją oraz konserwacją, która realizowała zlecenia dla prestiżowych obiektów, w tym Zamku Królewskiego w Warszawie, Łazienek Królewskich, pięknego Wilanowa, Belwederu oraz rezydencji magnackich znajdujących się na Kresach.

Zygmunt ukończył warszawską szkołę realną, a także uczestniczył w Klasie Rysunku prowadzonej przez wybitnego nauczyciela Wojciecha Gersona. Jego pasja do sztuki skłoniła go do studiów w Paryżu, gdzie uczył się u Paula Besnarda. Po ukończeniu edukacji odbył podróże po różnych krajach, takich jak Francja, Belgia, Holandia oraz Hiszpania, a także spędził kilka lat we Włoszech, gdzie miał szansę rozwijać swoje artystyczne umiejętności.

W 1899 roku Zygmunt wrócił do Warszawy, podejmując pracę w rodzinnej firmie. Uczestniczył w licznych projektach konserwatorskich oraz dekoracyjnych realizowanych w pałacach i zamkach całego Królestwa Polskiego oraz na obszarach ziem zabranych. Jego prace obejmowały takie miejsca jak Antoniny, Biała Cerkiew, Białowieża, Jabłonna, Klemensów, Natolin, Spala oraz Wilanów.

W 1907 roku otrzymał od ojca dom przy ulicy Topiel 16 w Warszawie oraz cały zbiór malarstwa polskiego z XIX wieku. W 1916 roku przejął rodzinną firmę, która niestety z powodu braku zleceń oraz ciągłych trudności finansowych musiała zostać zlikwidowana w połowie lat dwudziestych. Oprócz działalności artystycznej, Zygmunt Strzałecki był również uzdolniony muzycznie i posiadał bliskie relacje z takimi osobistościami, jak Stanisław Szpinalski, Karol Szymanowski oraz Henryk Sztompka.

Twórczość

Twórczość Zygmunta Wincentego Strzałeckiego obejmuje szereg znaczących dzieł sztuki, w tym obrazy prezentowane na Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Wśród tych dzieł znajdują się między innymi „Głowa kobiety” z 1891 roku oraz obrazy „Jarzyny” i „Jarzyny i owoce” z 1893 roku.

W artystycznym dorobku Strzałeckiego wyróżniają się także prace takie jak „Scena z karnawału” z 1895 roku, „Uśmiech” z 1898 roku oraz „Wiosna” z 1899 roku. Oprócz tego, namalował kilka portretów członków swojej rodziny, w tym swojego ojca oraz synów, a także żony, Jadwigi.

Strzałecki nie ograniczał się jednak tylko do malarstwa portretowego; wykonał też wiele obrazów na zamówienia kościelne, co pokazuje jego wszechstronność i umiejętność dostosowania się do oczekiwań różnych zleceniodawców.

Życie rodzinne

Życie rodzinne Zygmunta Wincentego Strzałeckiego było bogate w doświadczenia. Był mężem Kazimiery Gertrudy, z domu Karpińskiej, i miał czworo dzieci: Janusza, który został malarzem-kapistą, a także Halinę, Stanisława oraz Tomasza.

Strzałecki zmarł 2 września 1946 roku w Warszawie, w szpitalu zlokalizowanym na Chocimskiej ulicy. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu powązkowskim w stolicy.

Przypisy

  1. Salon, Zapomniany gigant z Domu pod Gigantami | Salon Tradycji Polskiej [online], 21.01.2024 r. [dostęp 21.01.2024 r.]
  2. Zygmunt Wincenty Rudolf Strzałecki [online], M.J. Minakowski: Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 21.01.2024 r.]

Oceń: Zygmunt Wincenty Strzałecki

Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:25