Marcin Jerzy Osiowski, urodzony 2 maja 1957 roku w Warszawie, to wybitny polski malarz oraz poeta, który zdobył uznanie w kręgach artystycznych. Jego życie i twórczość są mocno osadzone w kontekście rodzinnym, jako że jest synem Anny Osiowskiej, dziennikarki oraz sanitariuszki, która działała w Powstaniu Warszawskim. Ponadto, jego ojcem jest prof. Jerzy Osiowski, którego wpływ na Marcina był znaczący.
Dzięki temu bogatemu dziedzictwu artystycznemu, Osiowski rozwijał swoją pasję, łącząc w swoich dziełach elementy sztuki wizualnej z poezją, co czyni go osobą niezwykle wszechstronną i utalentowaną.
Życiorys
Marcin Osiowski to utalentowany architekt i artysta, który swoją edukacyjną i zawodową drogę rozpoczął w Warszawie. W latach 1971–1975 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Staszica, które wówczas nosiło nazwę Gottwalda. Kolejnym ważnym etapem była jego nauka na Politechnice Warszawskiej, gdzie w latach 1976–1986 studiował Wydział Architektury z przerwami.
W 1977 roku podjął decyzję o przeprowadzce do Londynu, gdzie pracował jako projektant wnętrz w renomowanej firmie EEK Industries. Tam też zaczął swoje zainteresowanie pracami Ludwika Wittgensteina, a jego osiągnięciem było przetłumaczenie „Remarks on Colour”, które zostało wydane w Londynie w 1977 roku.
Wydarzenia z 13 grudnia 1981 roku przypadły na czas, gdy Marcin przebywał w Antwerpii, gdzie w 1982 roku uzyskał status wolnego słuchacza w Akademii Sztuk Pięknych (Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen). Po powrocie do Polski kontynuował swoje studia na Wydziale Architektury PW, zakończone w 1986 roku. Obecnie mieszka i pracuje w Warszawie, gdzie kontynuuje swoją pasję oraz twórczą działalność.
Działalność artystyczna
Sztuka Marcina Osiowskiego jest fascynującym odzwierciedleniem jego przekonania, że artysta powinien aktywnie angażować się w kwestie społecznie istotne oraz analizować stereotypy i mechanizmy kontroli społeczeństwa. W swojej twórczości łączy krytyczną perspektywę ze studiowaniem czysto formalnych aspektów poprzez abstrakcyjne kompozycje.
Osiowski w ramach swojej twórczości stwórzył serie takich jak „Obrazy o obrazach” („Art on Art”), „Obowiązkiem malarza jest namalować jeden obraz dziennie” oraz „Obrazy o kolorach”, które mają na celu zgłębianie struktury kolorystycznej i kompozycyjnej. Jego dokumentacja myśli artystycznych trwa od 1977 roku, w której zapisuje refleksje dotyczące jego studiów nad twórczością Ludwika Wittgensteina, Theodora Adorno i Susan Sontag. W malarstwie te rozważania manifestują się w powracających motywach odnoszących się do zjawisk kształtujących naszą percepcję rzeczywistości, ze szczególnym naciskiem na język.
Jako krytyk postaw autorytarnych i wykluczających, Osiowski łączy w swojej sztuce specyficzne poczucie humoru z głębokim namysłem nad problemami społecznymi. Sięga do klasyków awangardy w swoich pracach jak „Dekonstrukcja Czarnego Kwadratu” oraz do klasyków nowoczesności, co możemy zobaczyć w jego odniesieniach do obchodu 200-lecia Rewolucji Francuskiej w kontekście twórczości Siegmara Polke. Jego prace, takie jak seria „Co Runge wie o kolorach?”, tworzą „niemożliwy” świat obrazów oraz refleksje na temat sztuki ironicznie osadzonej w rzeczywistości dnia codziennego jak „Malarstwo dla ludności cywilnej” i „Czy ten wzorek będzie pasował do twojej nowej sofy?”.
Pierwsze indywidualne wystawy Marcina miały miejsce w Antwerpii w latach 1982–1983. Od 1986 roku związał się z Galerią Program w Warszawie, gdzie swe prace prezentował aż do końca lat osiemdziesiątych. W Kopenhadze współpracował z awangardową kompozytorką Olgą Magieres z grupy Skreap. W latach 90. był aktywnie reprezentowany przez Ryszarda Grzyba, z którym realizował wspólny projekt OBA. Ich pierwsza wystawa miała miejsce w Królikarni w 2002 roku, a ostatnia w 2019 roku w HOS Gallery w Warszawie.
W 2019 roku HOS Gallery zorganizowała retrospektywną wystawę, na której zaprezentowano niemal 200 prac Osiowskiego z lat 1983–2019. Niestety, w przeddzień Dnia Niepodległości, gdyż w trakcie trwania wystawy, doszło do wandalizmu, w wyniku którego zniszczono 18 obrazów z serii „100 flag”. Prace te odnosiły się do zjawiska trywializacji obchodów Dnia Niepodległości, które miało miejsce rok wcześniej. Na zniszczonych obrazach namalowano sprayem hasła, a prokuratura po czterech miesiącach umorzyła śledztwo. Osiowski powrócił do tych zdarzeń pół roku później w projekcie Polaks Cultuur Agenda.
Ostatnie prace z serii „100 Flags Revisited” nawiązują do wydarzeń z 1 sierpnia 2020 roku, gdy na warszawskim cmentarzu miały miejsce obchody rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego.
Wybrane wystawy indywidualne
Marcin Osiowski ma na koncie liczne indywidualne wystawy, które dokumentują jego artystyczną drogę oraz zaangażowanie w różne projekty. Wśród nich wyróżniają się następujące:
- HOS Gallery, “Art on Art”, Warszawa (2019),
- Galerie Astell, Kopenhaga (1986 – 1991),
- Pavillon, Galerie Astell, Frederiksberg Have (1988),
- Rozenhof, Antwerpia (1983 – 1985),
- Pallieterhoeve, Antwerpia (1982).
Wybrane wystawy zbiorowe
Marcin Osiowski brał udział w wielu interesujących wystawach zbiorowych, które miały miejsce w różnych galeriach sztuki. Oto wybrane z nich:
- „Nic nie widzicie nic nie rozumiecie” („50 plus”), #grupawolno, Galeria Kuratorium, Warszawa (2019),
- „Dojenie van Gogha”, #grupawolno, HOS Gallery, Warszawa (2018),
- „Malewicz w Polsce”, Galeria Arsenał, Białystok (2004),
- wystawa „2b”, Zakłady Norblina, Warszawa (2003).
Współpraca z Ryszardem Grzybem
– “Biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek”. HOS gallery, Warszawa (2019)
– “Pierwszy dzień wiosny”, Galeria Miejska Arsenał, Poznań (2004)
– “Druga rasa: malarstwo”, Galeria Promocyjna, Warszawa (2003)
– “OBA. Piękna dezynwoltura, my oba to trzecia osoba”, Galeria Program, Warszawa (2003) | Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni, Warszawa (2003)
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Wojciech Pogorzelski | Sergiusz Lach | Mieczysław Morański | Janusz Bąkowski | Zygmunt Wincenty Strzałecki | Mirosław Ryszard Makowski | Zofia Oraczewska | Paweł Mścisławski | Piotr Potworowski | Kacper Pempel | Julian Maszyński | Seweryn Mendelson | Barbara Grzegorzewska | Mariusz Stanowski | Monika Sołubianka | Dariusz Wieteska | Aleksander Jellin | Waldemar Kocoń | Wandalin Strzałecki | Maria WodzińskaOceń: Marcin Osiowski