Julian Maszyński

Swoją edukację w zakresie matematyki i fizyki rozpoczął w latach 1865–1870 na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Szkoły Głównej w Warszawie, jednocześnie podejmując studia artystyczne w Warszawskiej Klasie Rysunkowej pod okiem Wojciecha Gersona. Następnie, od 3 października 1871, kontynuował studia malarskie na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie uczył się od takich mistrzów jak Herman Anschütz, Karl Piloty, Alexander Strähuber i Alexander Wagner.

Po zakończeniu nauki w Paryżu, Maszyński powrócił do Warszawy, gdzie stał się właścicielem majątku Mokra Wieś, położonego nieopodal Radzymina. Jego podróże badawcze obejmowały Algierię, Ukrainę oraz wybrzeża Morza Północnego, co miało znaczący wpływ na jego twórczość artystyczną.

W swojej karierze był wiceprezesem KomitetuTowarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, a jego dzieła wystawiane były nie tylko w warszawskiej Zachęcie, ale również w Lwowie, Krakowie, Poznaniu, Kijowie, Mińsku, Wilnie, Paryżu, Wiedniu, Berlinie, Chicago oraz Petersburgu.

Maszyński specjalizował się w malowaniu scen rodzajowych, historycznych, krajobrazów oraz portretów. Ponadto, jako rysownik współpracował z „Tygodnikiem Ilustrowanym“ i był autorem licznych ilustracji książkowych, w tym m.in. do powieści Zofii Urbanowskiej „Atlanta” oraz Elizy Orzeszkowej „Pieśń przerwana”.

Artysta spoczywa na Starych Powązkach w Warszawie, w grobie oznaczonym numerem 23-III-25/26. Jego wkład w polska sztukę można podziwiać w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Warszawie oraz Poznaniu, a także w Muzeum Sztuki w Wilnie.