Zygmunt Kiślański to postać, która odcisnęła znaczące piętno na polskiej architekturze drugiej połowy XIX wieku. Urodził się 2 maja 1834 roku w Warszawie, gdzie również spędził całe swoje życie i zmarł 16 października 1897 roku.
W ciągu swojej kariery artystycznej, Kiślański zasłynął jako architekt, budowniczy oraz publicysta. Jego dorobek twórczy obejmował nie tylko trwałe dzieła architektoniczne, ale także publikacje, dzięki którym dzielił się swoją wiedzą oraz doświadczeniem w zakresie budownictwa.
Życiorys
Urodziny Zygmunta Kiślańskiego miały miejsce 2 maja 1834 roku w Warszawie, w rodzinie, której głową był Mateusz Seweryn, a jego żoną była Maria Petronela z domu Brzeskiej. W rodzinie przyszłego architekta wychowywał się również jego brat Jan, a także przyrodni brat Mikołaj Fortunat.
Po ukończeniu gimnazjum gubernialnego w Warszawie, w 1853 roku Zygmunt zdecydował się na dalszą edukację, zapisując się na wydział budownictwa w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Ukończył studia w 1857 roku, zdobywając dyplom budowniczego I klasy. W pierwszych latach kariery, odbywał aplikację przy Radzie Budowniczej w Komisji Spraw Wewnętrznych i Duchowieństwa, gdzie pracował pod okiem Henryka Marconiego. W 1866 roku uzyskał patent budowniczego III klasy.
W 1864 roku, wraz z Adolfem Schimmelpfenigiem, Edwardem Cichockim oraz Janem K. Heurichem, Zygmunt zdobył pierwszą nagrodę w prestiżowym konkursie na projekt nowego ratusza w Warszawie. W 1865 roku ponownie współpracował z J.K. Heurichem, co zaowocowało kolejną nagrodą za projekt ozdobienia wjazdów na most Kierbedzia. Z kolei w 1872 roku zdobyli pierwsze miejsce za projekt teatru ludowego w stolicy. Niestety, żaden z tych projektów nie został zrealizowany.
Z jednak zrealizowanych prac architektonicznych, na uwagę zasługują m.in.: dom przy ulicy Marszałkowskiej, oraz przy Czackiego dla Regelmana, a także budynek przy róg Wierzbowej i Niecałej dla generała K. Witkowskiego. Jego zaangażowanie w budowę budynków dla belgijskiego Towarzystwa Tramwajów przy ulicy Solnej 12 oraz pełnienie ról budowniczego Banku Polskiego również zasługuje na szczególne wyróżnienie.
Ważnym osiągnięciem Kiślańskiego był wkład w budowę kościoła Wszystkich Świętych w Warszawie, gdzie od momentu rozpoczęcia prac pełnił funkcję konduktora budowniczego, a później pomagał Feliksowi Walerego Zygadlewiczowi. Do jego zadań należało projektowanie oraz wykonanie ołtarzy, chrzcielnicy, modeli ławek i krat przy ołtarzach oraz w portykach.
Oprócz swoich projektów architektonicznych, Kiślański był także odpowiedzialny za budowę kościoła w Ceranowie oraz kaplicy w Aleksandrowie. Działał również w roli nauczyciela, prowadząc zajęcia z zakresu budownictwa w Szkole Technicznej Świecimskiego. Publikował liczne artykuły dotyczące architektury oraz recenzje budowlane w „Przeglądzie Technicznym” i wielu innych warszawskich gazetach.
Rodzina
W 1873 roku Zygmunt Kiślański zawarł związek małżeński z Teodorą Anną Heurich. Para ta doczekała się trzech dzieci: dwóch synów, Zygmunta oraz Jana Tadeusza, a także córki Leokadii Marii, która wyszła za mąż za Augusta Dehnela. Zygmunt Kiślański zmarł 16 października 1897 roku w Warszawie, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu powązkowskim.
Przypisy
- a b Zygmunt Kiślański h. Kisiel (Światołdycz) [online], M.J. Minakowski: Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 03.02.2024 r.]
- Osoba - Kiślański Zygmunt - 220 [online], Fundacja Warszawa 1939, 08.05.2017 r. [dostęp 03.02.2024 r.]
- Kościół pw. Wszystkich Świętych [online], Fundacja Warszawa 1939, 09.05.2017 r. [dostęp 03.02.2024 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Kazimierz Albin Dobrowolski | Henryk Galle | Adam Zieleńczyk | Wiktoria Niedziałkowska | Stanisław Wellisz | Stefan Dziewulski | Krzysztof Michałek | Jadwiga Podgórska | Magdalena Fabczak | Adam Szymanowski | Andrzej Bukowski (chemik) | Barbara Petrozolin-Skowrońska | Aneta Pieniądz | Adam Koseski | Jerzy Tadeusz Wróbel | Marcin Król | Adam Maksymilian Kitajewski | Zuzanna Toeplitz | Adam Leszczyński | Robert PiłatOceń: Zygmunt Kiślański