Jerzy Tadeusz Wróbel

Nauka i edukacja

Jerzy Tadeusz Wróbel, rocznik 1923, to wybitna postać w dziedzinie chemii, urodzona w Warszawie 29 kwietnia, a jej życie zakończyło się w tym samym mieście 10 sierpnia 2011 roku.

Był on profesorem nauk chemicznych oraz cenionym specjalistą w takich dziedzinach jak alkaloidy, chemia organiczna oraz chemia związków naturalnych.

Jego prace obejmowały także badania nad związkami heterocyklicznymi, które mają kluczowe znaczenie w chemii i biologii.

Wróbel był również członkiem Polskiej Akademii Nauk, co podkreśla jego wpływ i znaczenie w polskiej nauce chemicznej.

Życiorys

Jerzy Tadeusz Wróbel, pochodzący z inteligenckiej rodziny Antoniego i Zofii z domu Kruś, rozpoczął swoją edukację w szkole podstawowej, a następnie kontynuował naukę w Gimnazjum im. Tadeusza Reytana w Warszawie. W 1941 roku zdobył tam maturę na tajnych kompletach, co miało miejsce w obliczu trudnej sytuacji w kraju. Od 1942 roku podjął studia na tajnym Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, co było wyrazem jego determinacji w dążeniu do wiedzy pomimo zaostrzonej sytuacji w okupowanej Polsce.

W trakcie powstania warszawskiego Jerzy Tadeusz Wróbel został uwięziony w koszarach SS przy ul. Rakowieckiej. Niestety, z powodu poważnej choroby w wrześniu 1944 roku został zwolniony i przeniesiony do szpitala w Milanówku. Następnie od listopada 1944 do momentu wyzwolenia przebywał w Poroninie, gdzie mógł odpocząć i odzyskać siły.

W 1945 roku wrócił do Łodzi, aby kontynuować studia chemiczne. Rozpoczął je najpierw na Uniwersytecie, a później przeniósł się na Politechnikę Łódzką. W kwietniu 1949 roku uzyskał tytuł magistra inżyniera chemika. Już od września 1946 roku związany był z Katedrą Chemii Organicznej Politechniki Łódzkiej, gdzie pracował najpierw jako asystent, a później adiunkt w latach 1951–1953.

W maju 1953 roku Jerzy Tadeusz Wróbel przeniósł się do Warszawy, gdzie podjął pracę w Katedrze Chemii Organicznej na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1957 roku uzyskał doktorat, a trzy lata później na podstawie rozprawy „Struktura i przeobrażenia chemiczne niektórych alkaloidów indolowych” odniósł sukces w procesie habilitacyjnym. W 1968 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1975 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego.

Jako osoba aktywna w życiu akademickim, był członkiem PZPR oraz pełnił szereg ważnych ról w instytucjach naukowych. W latach 1965–1969 był prodziekanem Wydziału Chemii UW, a następnie dziekanem od 1969 do 1972 roku. Pełnił również funkcję dyrektora Instytutu Podstawowych Problemów Chemii UW od 1968 do 1972 roku oraz stał się członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk w 1973 roku, a w 1980 członkiem rzeczywistym.

Wróbel był także związany z Polskim Towarzystwem Chemicznym oraz Związkiem Nauczycielstwa Polskiego. Zmarł w Warszawie, na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera D24-5-5) spoczywa jego pamięć, pozostawiając po sobie znaczący ślad w polskiej chemii.

Ordery i odznaczenia

Jerzy Tadeusz Wróbel otrzymał wiele zaszczytnych odznaczeń, które świadczą o jego wybitnych osiągnięciach oraz oddaniu dla kraju. Wśród najważniejszych wyróżnień znajdują się:

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany w 1984 roku,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1973 roku,
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej, wręczony 19 stycznia 1955 roku.

Oceń: Jerzy Tadeusz Wróbel

★★★★★
Średnia ocena:4.72 Liczba ocen:9