Wiktoria Niedziałkowska

Nauka i edukacja

Wiktoria Niedziałkowska, przedstawicielka herbu Rawicz, urodziła się 6 listopada 1851 roku w Warszawie. W ciągu swojego życia zdobyła uznanie jako nauczycielka.

Odeszła z tego świata 5 lutego 1914 roku w tym samym mieście, które było miejscem jej narodzin oraz większości działalności pedagogicznej.

Życiorys

Wiktoria Niedziałkowska przyszedł na świat w 1851 roku w Warszawie. Była potomkinią powstańca styczniowego oraz urzędnika Wydziału Krajowego, Karola Rawicza Niedziałkowskiego (1823-1900). Kształcenie rozpoczęła w klasztorze sióstr wizytek. Po zamknięciu tej placówki przez władze rosyjskie, kontynuowała edukację w pensjonacie Anny Jasieńskiej.

Studia podjęła w Instytucie Maryjskim, gdzie uzyskała patent nauczycielski. Od 1871 roku pracowała jako nauczycielka. Początkowo uczyła w prywatnych domach oraz w szkołach dla dziewcząt na terenie Królestwa Polskiego. Po tym jak jej ojciec musiał opuścić te tereny, po powstaniu styczniowym, w 1873 roku wspólnie z siostrą Klementyną przeniosła się do Lwowa, znajdującego się pod zaborem austriackim. Tam nostryfikowała swój dyplom i przez pewien czas uczyła w zakładzie sióstr Benedyktynek ormiańskich.

W 1876 roku, razem z Klementyną, założyła w Lwowie zakład wychowawczy, który było pierwszym gimnazjum dla dziewcząt o profilu humanistycznym. W 1879 roku zdała egzamin wydziałowy z zakresu filologii i historii. Placówka początkowo funkcjonowała przy ul. Jagiellońskiej i obejmowała pięć klas. Z upływem czasu, gdy nabrała sławy, przeniosła się na ul. Kościuszki, a następnie na ul. Kopernika, gdzie wzniesiono nowy gmach.

W 1901 roku szkoła została przekształcona w sześcioklasowe liceum. Wkrótce, w 1908 roku, otworzyła gimnazjum realne z prawem publiczności, obok szkoły ludowej i liceum. W tej placówce uczyła także literatury polskiej. Do 1914 roku była właścicielką Prywatnego Żeńskiego Gimnazjum Realnego Wiktorii Niedziałkowskiej we Lwowie, którego kierownikiem był Mieczysław Jamrógiewicz, oraz kierowniczką XIV 4-klasowej szkoły żeńskiej.

Wiktoria Niedziałkowska angażowała się w działalność organizacji oświatowych i kulturalnych oraz była członkiem związku kobiet. Należała do Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego od 1875 roku. Odeszła z tego świata 5 lutego 1914 roku w Warszawie, a jej ciało spoczęło w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

W latach niewoli wychowałam pokolenie dla wolnej Polski. Miłość Boża królowała w niej razem i miłość obowiązku.

Przypisy

  1. Niedziałkowska (Rawicz-N.), Wiktoria (1851-1914). biographien.ac.at. [dostęp 09.05.2022 r.] (niem.).
  2. Wiktoria Niedziałkowska. sejm-wielki.pl. [dostęp 09.05.2022 r.]
  3. Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 355. ISBN 83-04-02817-4.
  4. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 652, 800.
  5. Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 316. ISBN 83-04-02817-4.
  6. Wiktoria Niedziałkowska. „Kurjer Lwowski”. Nr 37, s. 1, 06.02.1914 r.

Oceń: Wiktoria Niedziałkowska

★★★★★
Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:6