Zdzisław Poradzki

Wojsko i służby mundurowe

Zdzisław Poradzki, znany również pod pseudonimem Kruszynka, to postać o wyjątkowym znaczeniu w historii Polski. Urodził się 22 października 1921 roku w Warszawie, a swoje życie zakończył 30 maja 1952 roku w Poznaniu.

W trakcie swojej kariery wojskowej osiągnął stopień majora w Wojsku Polskim. Był członkiem batalionu „Parasol” w ramach Armii Krajowej, gdzie odegrał znaczącą rolę podczas powstania warszawskiego.

Życiorys

Zdzisław Poradzki był uczniem Miejskiego Gimnazjum Męskiego im. płk. Leopolda Lisa-Kuli, które mieściło się przy ul. Odrowąża. Jako ochotnik w 36. pułku piechoty Legii Akademickiej wziął udział w kampanii wrześniowej. W sierpniu 1943 roku, w ramach drużyny CR 500, przeszedł z Grup Szturmowych Szarych Szeregów do nowo utworzonego oddziału o nazwie „Agat”, późniejszego „Pegaz”. W niezwykły sposób udało mu się uwolnić z rąk niemieckich żandarmów podczas próby zatrzymania na ul. Śmiałej.

Poradzki brał udział w wielu akcjach zbrojnych, w tym w akcji Kutschera, w której był drugim wykonawcą wyroku, oraz w akcji Koppe. Podczas powstania warszawskiego walczył w Śródmieściu Południowym w batalionie „Zaremba-Piorun”. W trakcie walk odniósł rany trzykrotnie.

Po zakończeniu II wojny światowej Poradzki podjął pracę jako cywilny pracownik w Ludowym Wojsku Polskim. Został również członkiem PPR oraz PZPR. Po jego śmierci, znalazł on swój ostatni spoczynek na warszawskim cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwartale 24A, rzędzie 7, na miejscu 10.

Odznaczenia

Zdzisław Poradzki został odznaczony wieloma wyróżnieniami za swoje bohaterstwo oraz zasługi. Jego osiągnięcia są szczególnie godne uwagi i zasługują na szersze przedstawienie.

  • Order Virtuti Militari V klasy,
  • Krzyż Walecznych (otrzymany trzykrotnie),
  • Order Krzyża Grunwaldu III klasy (1947 r.).

Przypisy

  1. a b Powstańcze Biogramy. Zdzisław Poradzki. [w:] Muzeum Powstania Warszawskiego [on-line]. [dostęp 14.04.2016 r.]
  2. Piotr Rozwadowski (red.): Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego. Tom 6. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2004 r., s. 347. ISBN 83-11-09261-3.
  3. Paweł Elsztein: Moja Praga. Warszawa: Dom Wydawniczy Syrenka, 2002 r., s. 35. ISBN 83-914909-8-X.
  4. a b c d e Juliusz Jerzy Malczewski (red.): Cmentarz Komunalny Powązki dawny Wojskowy w Warszawie. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1989 r., s. 165. ISBN 83-217-2641-0.
  5. Piotr Stachiewicz: „Parasol.” Dziele oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1984 r., s. 715. ISBN 83-211-0273-5.
  6. Maria Dylawerska, Elżbieta Dziembowska, Zbigniew Gąsior, Danuta Kaczyńska: Akcja na Kutscherę [w:] „Wojskowy Przegląd Historyczny”, nr 4. Warszawa: 1959 r., s. 91.
  7. "Żołnierz Polski" 5/1947, str. 8

Oceń: Zdzisław Poradzki

★★★★★
Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:24