Zygmunt Noceń

---

Lata okupacji

W styczniu 1940 roku Zygmunt Noceń, będąc aktywnym harcerzem, podjął działanie w ramach konspiracji Związku Walki Zbrojnej. W tym czasie brał udział w licznych akcjach sabotażowo-dywersyjnych, co stanowiło istotny element walki z okupantem. Przy tym, nieustannie rozwijał swoje umiejętności, uczestnicząc w tajnych kompletach, co pozwoliło mu na zdobycie świadectwa dojrzałości.

Podczas warszawskiego powstania był żołnierzem Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa, przypisanym do Grupy „Północ”. Jego zaangażowanie w walkę o wolność Warszawy przyniosło mu rany w sierpniu 1944 roku, kiedy to miał miejsce atak na Wytwórnię Papierów Wartościowych. Po odniesieniu ciężkich obrażeń, Zygmunt został przewieziony do szpitala Jana Bożego.

Jego stan zdrowia był na tyle poważny, że nie mógł zostać ewakuowany kanałami w celu dotarcia na tyły, co w tym okresie było często jedyną możliwą drogą do ocalenia. Z tego powodu, Zygmunt został ukryty w zrujnowanej piwnicy przy ulicy Podwale 7. Miejscowe warunki były niezwykle trudne, a jego przebywanie w tym miejscu przedłużało się w skrajnie ciężkich okolicznościach.

Dopiero po dłuższym czasie, kiedy warunki w Warszawie zaczęły się zmieniać, Zygmunt został odnaleziony przez osoby wracające do zrujnowanego miasta, co stanowiło dla niego szansę na powrót do życia po trudnych przeżyciach okupacji.

Okres powojenny

Po II wojnie światowej Zygmunt Noceń był pacjentem szpitala miejskiego na Pradze, w którym sukcesywnie dochodził do zdrowia pod fachową opieką medyczną. Jego determinacja i zaangażowanie pozwoliły mu na powrót do aktywności zawodowej, co zrealizował podejmując pracę w Komendzie Głównej Związku Harcerstwa Polskiego jako instruktor.

Pomimo swoich ograniczeń zdrowotnych, zdecydował się na podjęcie studiów na Wydziale Weterynarii Uniwersytetu Wrocławskiego, co okazało się sukcesem – uzyskał dyplom lekarza weterynarii. W kwietniu 1955 roku mógł pochwalić się zatrudnieniem w Trzebnicy, co było jego pierwszym krokiem w kierunku kariery weterynaryjnej.

Następnie Zygmunt przeniósł się do Szczecina, gdzie związał swoje życie zawodowe z Portową Weterynarią przy ZPSZ. W trakcie pracy w tym mieście, kontynuował rozwój osobisty, studiując zaocznie i finalizując edukację uzyskując tytuł magistra inżyniera rolnictwa.

Po przejściu na emeryturę, Zygmunt nie zrezygnował z aktywności zawodowej – pracował w niepełnym wymiarze czasowym, a także zaangażował się w działalność społeczną, co świadczy o jego chęci niesienia pomocy i aktywnego uczestnictwa w życiu społeczności lokalnej.

Ordery i odznaczenia

Wszystkie informacje dotyczące orderów i odznaczeń zostały zebrane z cennych materiałów źródłowych. Wykaz ten został pierwotnie zaprezentowany przez Tadeusza Zwilnian-Grabowskiego w publikacji zatytułowanej Ocaleni w pamięci, na stronie 190.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Partyzancki – 1959,
• Warszawski Krzyż Powstańczy,
• Krzyż Armii Krajowej,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Odznaka Srebrna ZIW,
• Odznaka Złota ZIW.

---

Oceń: Zygmunt Noceń

---