Stefan Czesław Relich to postać, która z pewnością zasługuje na naszą uwagę w kontekście historii wojskowości. Urodził się 20 lipca 1898 roku w Warszawie, a swoją życiową trajektorię zakończył 9 kwietnia 1980 roku w Londynie. Był nie tylko osobą o bogatej biografii, ale również oficerem Wojska Polskiego.
W trakcie swojej kariery wojskowej osiągnął stopień kapitana piechoty służby stałej, co świadczy o jego profesjonalizmie i oddaniu służbie w armii. Jego życie i działalność stanowią fascynujący temat, który zasługuje na dalsze zgłębianie.
Życiorys
Stefan Czesław Relich był synem Konstantego i Bronisławy ze Skarzyńskich. Jego życie jest związane z ważnymi wydarzeniami historycznymi, w tym z wojną polsko-bolszewicką.
W 1932 roku piastował stanowisko kapitana w komendzie miasta Warszawy oraz we władzach garnizonu. Jego kariera wojskowa nabrała rozpędu podczas września 1939 roku, kiedy to pełnił funkcję komendanta placówki wywiadowczej nr 10 w Tarnopolu.
Po zakończeniu kampanii wrześniowej, Relich przedostał się przez Rumunię i Węgry do Francji, gdzie wstąpił do 2 Dywizji Strzelców Pieszych. Po ewakuacji do Wielkiej Brytanii, dołączył do 5 Brygady Kadrowej Strzelców.
Po zakończeniu działań wojennych, osiedlił się w Wielkiej Brytanii, gdzie aktywnie angażował się w działalność na rzecz kombatantów. Jego zasługi zostały docenione przez władze RP na uchodźstwie, które awansowały go na stopień podpułkownika.
Prywatnie był mężem Elżbiety Cecylii z Mieczkowskich, z którą miał dwoje dzieci. Jego życie to przykład oddania w służbie wojskowej oraz działalności społecznej.
Awanse
W dniu 1 lutego 1931 roku, Stefan Czesław Relich zdobył stopień kapitana, co wiązało się z nadaniem mu starszeństwa, które obowiązywało od 1 stycznia 1931 roku.
Ordery i odznaczenia
Stefan Czesław Relich został odznaczony wieloma wyróżnieniami, które są świadectwem jego zaangażowania i zasług dla Polski. Wśród najważniejszych odznaczeń można wymienić:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 3 maja 1969 roku,
- Medal Niepodległości, przyznany 15 kwietnia 1932 roku,
- Srebrny Krzyż Zasługi, przyznany 10 listopada 1928 roku.
Przypisy
- Dz. U. z 1969 r. nr 3, poz. 2 „za zasługi w ofiarnej pracy na rzecz organizacji wojskowych i inwalidów wojennych na terenie Wielkiej Brytanii”.
- M.P. z 1932 r. nr 92, poz. 124 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Edward Daniłło-Gąsiewicz | Jerzy Daniel Kędzierski | Stanisław Rudnicki (lotnik) | Wojciech Francki | Jakub Walenty Lewiński | Ryszard Szuppe | Stanisław Grąbczewski | Edward Szydełkiewicz | Witold Strumpf | Antoni Miszewski | Kazimierz Nalaskowski | Stanisław Kazimierczak | Waldemar Baczak | Nicefora Kalicka | Zdzisław Poradzki | Mieczysław Czyżewicz | Stanisław Ruśkiewicz | Józef Machlejd | Grażyna Lipińska | Zygmunt NoceńOceń: Stefan Czesław Relich