Jerzy Uszycki

Wojsko i służby mundurowe

Jerzy Oktawiusz Uszycki, znany również pod pseudonimami „Jurski” oraz „Ort”, to postać o znaczącym dorobku wojskowym i historycznym. Przyszedł na świat 26 marca 1893 roku w Warszawie, a jego życie zakończyło się 22 maja 1961 roku w Stanach Zjednoczonych.

Uszycki, w stopniu podpułkownika łączności Wojska Polskiego, odegrał kluczową rolę jako członek Polskiej Organizacji Wojskowej. W trakcie swojej służby był odpowiedzialny za dowodzenie Wojskami Łączności Sił Zbrojnych w Kraju, co podkreśla jego znaczenie w strukturach wojskowych okresu międzywojennego i II wojny światowej.

Życiorys

Jerzy Uszycki przyszedł na świat 26 marca 1893 roku w Warszawie, w rodzinie Bronisława oraz Leokadii z Michałowskich. W kwietniu 1933 roku został przeniesiony z Szefostwa Łączności Ministerstwa Spraw Wojskowych do Centrum Wyszkolenia Łączności w Zegrzu, gdzie objął stanowisko dowódcy batalionu podchorążych rezerwy. 27 czerwca 1935 roku otrzymał awans na stopień majora, z datą starszeństwa określoną na 1 stycznia tego samego roku oraz 8. lokatą w korpusie oficerów łączności.

W marcu 1939 roku Uszycki pełnił służbę w Generalnym Inspektoracie Sił Zbrojnych w Warszawie jako referent łączności inspektora armii „na odcinku Łódź” generała dywizji Juliusza Rómmla. Następnie został przeniesiony do Dowództwa Korpusu Ochrony Pogranicza, gdzie objął stanowisko szefa łączności.

Podczas kampanii wrześniowej 1939 roku pełnił ważną rolę jako dowódca łączności Grupy Operacyjnej generała Kruszewskiego. W maju 1942 roku został dowódcą Wojsk Łączności Sił Zbrojnych w Kraju. W tym samym czasie działał jako zastępca szefa Oddziału V Komendy Głównej Armii Krajowej do spraw łączności technicznej. Swoje publikacje zamieszczał w konspiracyjnym miesięczniku „Insurekcja”. Jako dowódca Wojsk Łączności SZ w Kraju zaangażował się również w powstanie warszawskie.

Po kapitulacji powstania trafił do niewoli niemieckiej, przebywając w Stalagu X B Sandbostel. Jerzy Uszycki zmarł 22 maja 1961 roku i został pochowany w Stanach Zjednoczonych. Jego symboliczny grób znajduje się na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 236-6-25,26, gdzie również pochowano Marię z Orthów Uszycką, która zmarła 5 lipca 1956 roku.

Ordery i odznaczenia

Jerzy Uszycki został odznaczony wieloma medalami i wyróżnieniami za swoje zasługi.

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 11688,
  • Krzyż Niepodległości przyznany 28 grudnia 1933 roku,
  • Krzyż Walecznych, oznaczający „czyn męstwa i odwagi wykazane w wojnie rozpoczętej 1 września 1939 roku”,
  • Srebrny Krzyż Zasługi, nadany 10 listopada 1928 roku.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: OKTAWJAN MICHAŁOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 23.05.2020 r.]
  2. Łukomski Ł. G., Polak P. B., Suchcitz S. A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, Koszalin 1997, s. 524.
  3. M.P. z 1934 r. nr 23, poz. 35 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” - zamiast uprzednio nadanego Medalu Niepodległości (M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296).
  4. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  5. Głowacki 1986, s. 351.
  6. Ney-Krwawicz 1990, s. 169.
  7. Ney-Krwawicz 1990, s. 202.
  8. Ney-Krwawicz 1990, s. 323-324, 338, 344, foto. 118.
  9. Ney-Krwawicz 1990, s. 417.
  10. Rybka i Stepan 2006, s. 263.
  11. Rybka i Stepan 2006, s. 417.
  12. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 9 z 28.06.1935, s. 72.
  13. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 5 z 11.04.1933, s. 86.

Oceń: Jerzy Uszycki

★★★★★
Średnia ocena:5 Liczba ocen:21